0069 เครื่องราง
ราชันเร้นลับ 69 : เครื่องราง
ไคลน์หันไปมองบุคคลที่ถามถึงผงดอกโบตั๋นฟันวัว
บุรุษดังกล่าวยืนห่างจากมันไม่ถึงหนึ่งเมตร สวมสูทดำและหมวกทรงกึ่งสูงสีเดียวกัน ในมือถือไม้ค้ำเลี่ยมเงิน บนใบหน้ามีแว่นตากรอบทอง จัดเป็นคนบุคลิกค่อนข้างเนี้ยบ
“ใช่แล้ว จะเอาหรือ? กระป๋องละสามซูล”
เจ้าของร้านสวมชุดคลุมยาวสีดำ มอบกลิ่นอายเร้นลับเหนือธรรมชาติ
ลูกค้าคนเดิมที่มีจอนสีเหลืองอ่อน มันครุ่นคิดสักพักก่อนจะต่อรอง
“ถูกลงอีกนิดได้ไหม? ผมอยากได้สินค้าอื่นด้วย อย่างเช่นขวดกลีบทานตะวันขอบขาว”
พ่อค้าแผงลอยขมวดคิ้วเล็กๆ ก่อนตอบ
“สองซูลหกเพนนี ไม่มีที่ไหนขายถูกกว่านี้อีกแล้ว”
ไคลน์ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ตนคงคิดมากไปเอง ลูกค้าคนดังกล่าวยังซื้อสินค้าชิ้นอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับโอสถผู้ชม
แต่เพื่อความแน่นอน ชายหนุ่มแตะหว่างคิ้วสองครั้งและหันไปมองบุรุษมาดเนี้ยบ
ไร้ที่ติ… สุขภาพสมบูรณ์แบบ จิตใจสดใสร่าเริง
มิสเตอร์ รักษาร่างกายแบบนี้เอาไว้นานๆ นะครับ…
ไคลน์เลิกสนใจ มันหันกลับมาจดจ่อเครื่องรางทำเองอีกครั้ง
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com