0696 ร้อนแทบตายแล้ว
บทที่ 696 ร้อนแทบตายแล้ว
“ลูกพี่ ท่านคิดจะไปสถานที่ที่มันบอกจริงๆ หรือ?” พั่งจื่อถามอย่างสงสัย เวลานี้พวกเขากลับคืนสู่ร่างมนุษย์แล้ว ร่างสัตว์ตัวใหญ่โตเกินไป เคลื่อนไหวในป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้ลำบาก
จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมจะไม่ไป?”
“มันยังไม่ได้เบิกสติปัญญา เจ้าแน่ใจว่ามันจะไม่คิดว่าหลุมหินเป็นซากปรักหักพัง บางทีมันอาจจะไม่รู้เลยว่าซากปรักหักพังคืออะไร” พั่งจื่อสงสัยอยู่บ้าง
เมื่อครู่เทาเที่ยตัวนั้นขอบคุณที่พวกเขายื่นมือช่วยเหลือ ยังกังวลว่าจินเฟยเหยาเป็นพาหนะของผู้บำเพ็ญเซียนคนใด แต่นางกลับบอกอย่างลื่นไหลว่าเจ้านายขายนาง นางฉวยโอกาสหนีออกมาตอนเพิ่งเปลี่ยนมือ ถึงบนร่างสวมชุดเกราะแต่กลับเป็นอิสระ จะไม่มีผู้บำเพ็ญเซียนปรากฏตัวขึ้น
คำโกหกของจินเฟยเหยาทำให้ได้รับความเชื่อใจจากเทาเที่ยตัวนั้นมันจึงกล้าให้พวกเขาส่งกลับไป จินเฟยฉวยโอกาสถามมันว่าเคยเห็นบ้านที่ถูกฝังอยู่ใต้ดินหรือไม่ พวกเทาเที่ยเคลื่อนไหวอยู่ใต้ดินทั้งวัน สถานที่ซึ่งวิ่งผ่านย่อมต้องมากกว่าผู้บำเพ็ญเซียน ไม่แน่ว่าอาจจะเจอซากปรักหักพังก็เป็นได้
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com