0680 ไตรภาคี
บทที่ 680 ไตรภาคี
ดวงดารากลางนภายามราตรีกาลกระจ่างสุดเปรียบปาน เทียบกับในอดีตแล้วยังสุกใสยิ่งกว่า
จินเฟยเหยานั่งอยู่ท่ามกลางดวงดารา มีเทาเที่ยอวบอ้วนตัวหนึ่งนั่งอยู่ด้านข้าง มันหาวแล้วนอนแผ่อย่างเกียจคร้าน นางเงยหน้าขึ้นนับดวงดารา ยิ่งนับยิ่งมั่ว นับจนสุดท้ายแยกไม่ออกว่าบางแห่งตนเองนับไปแล้วหรือยัง
“ช่างเถอะ ถึงอย่างไรก็นับไม่ถ้วน ดวงดาวพวกนี้ไม่น่าจะเปลี่ยนมาจากหยวนอิงที่ข้ากินเข้าไปนะ ข้าไม่เคยกินคนมากมายขนาดนี้เสียหน่อย” นางได้แต่ช่างมัน สุดท้ายก็ผลักเทาเที่ยข้างกายเอ่ยวาจา “ปิดด่านกักตนน่าเบื่อมากเลย เจ้าลุกขึ้นกลิ้งให้ข้าดูหน่อยสิ”
“อาอู!” เทาเที่ยถูกนางผลัก ก็ยืนขึ้นสะบัดขนคำรามอย่างไม่พอใจแล้วหนีไปอย่างเริงร่า
จินเฟยเหยารีบตะโกนว่า “นี่! หยุดนะ มาเล่นกับข้าหน่อย”
ทว่าเทาเที่ยไม่สนใจนางเลย ยิ่งบิดก้นวิ่งไปไกลขึ้น ขนสีดำทั่วร่างค่อยๆ กลมกลืนกับม่านราตรี ครู่หนึ่งก็หายลับไป
“แต่ละตัวไม่เคยเชื่อฟังสักตัว จริงๆ เลย!” จินเฟยเหยามีโทสะจนเอ่ยปากด่าทอ ทว่าเทาเที่ยหนีหายไปนานแล้ว นอกจากดาราที่ปกคลุมอยู่ทั่วก็หาสัตว์ที่พูดได้ใดๆ ไม่เจอ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com