บทที่ 675 รักซาดิสต์
“ลงไปจากตรงนี้ก็พอ หลังเสร็จเรื่องแล้วข้าจะให้ของดีแก่เจ้า” หวังเยี่ยพาจินเฟยเหยามาถึงด้านหน้าร่องแห่งหนึ่ง แล้วชี้ไปยังทางเข้าที่กว้างเพียงสองตัวคน
ร่องนี้เล็กเกินไปแล้ว ร่องอื่นอย่างน้อยต้องกว้างหลายจั้ง บางร่องกว้างเกือบร้อยจั้ง ร่องเล็กขนาดนี้ แม้แต่สัตว์มารคงไม่คิดจะอยู่ อย่างมากด้านล่างก็เป็นรูระบายอากาศของถ้ำใต้ดิน
จินเฟยเหยาเก็บพรมบินและเดินตามหลังหวังเยี่ย เหาะลงไปทางร่องเล็กๆ นี้อย่างไม่ยินยอม
ตอนลงไปยังต้องระวัง ผนังศิลาไม่เรียบลื่น มีหินยื่นออกมาจำนวนมาก ถ้าไม่ระวังอาจจะติดอยู่ตรงนั้น ธรรมชาติของจินเฟยเหยาเกลียดสถานที่แคบๆ แบบนี้ รู้สึกว่าต้องหดมือหดเท้าไม่สบายนัก ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือนางกลัวว่าจู่ๆ รอยแยกนี้จะปิดเข้าหากัน แบบนั้นจะถูกทับจนกลายเป็นเนื้อสับ
เรื่องที่นางกังวลไม่ได้เกิดขึ้น หวังเยี่ยนำนางลงไปถึงก้นร่องตามปกติ เงยหน้าขึ้นมองไป ปากร่องกว้างสองคนเหมือนเส้นเล็กสะเอียด สถานที่ซึ่งพวกเขาอยู่ในตอนนี้ลึกมาก
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com