0609 สุรา
บทที่ 609 สุรา
“ไม่ต้องดูแล้ว เจ้าทำแบบนี้เพราะหลบคนสินะ ออกไปอาจจะถูกคนพบเห็น เจ้าซื่อตรงหน่อยเถอะ” ปู้จื้อโหยวเห็นนางจ้องมองคนบนท้องนภาอยู่ตลอดเวลา จึงเอ่ยอย่างขำขัน
“จริงๆ เลย คิดจะหาผลประโยชน์นิดหน่อยก็ไม่ได้ ขอมอบเรือเหาะให้เจ้าดูแล ข้าจะไปรักษาบาดแผลก่อน” จินเฟยเหยาถอนหายใจ หดกลับไปอีกครั้งแต่โดยดี มองเมฆหลากสีสันบนท้องนภาอย่างเกียจคร้าน นึกถึงว่าถูกนักรบเดนตายทุบตีจนน่วมจึงรักษาอาการบาดเจ็บเสียเลย พอรักษาอาการบาดเจ็บก็หลับไป
ปู้จื้อโหยวไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวอยู่นานจึงมองมาอย่างสงสัยและพบว่าจินเฟยเหยาหลับไปแล้ว เขาอดส่ายศีรษะไม่ได้ “ยายโง่ จะโคจรลมปราณก็ต้องกลับไปสิ มาหลับอยู่ที่นี่”
การป้องกันของสำนักตะวันจันทราถูกทำลาย ผู้บำเพ็ญเซียนที่หลบหนีออกมามีเพียงหนึ่งในสิบส่วนที่หนีรอดจากเงื้อมมือพวกเขาไป ส่วนคนอื่นๆ ล้วนสละชีพเพื่อสำนักตะวันจันทรา ผู้บำเพ็ญเซียนจำนวนมากพุ่งเข้าไปปล้นชิงในสำนักตะวันจันทราไม่ขาดสาย พั่งจื่อและหวาหวั่นซีก็ปะปนอยู่ในนั้น เห็นสิ่งใดก็หยิบสิ่งนั้น ไม่แพ้จินเฟยเหยามาด้วยตนเองเลย
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com