0525 เนื้ออวี้สุ่ยฝูหรง

บทที่ 525 เนื้ออวี้สุ่ยฝูหรง[footnoteRef:1] [1: เนื้อฝูหรง จัดเป็นอาหารจีนแถบเจ้อเจียง วัตถุดิบหลักๆ คือเนื้อสันในและเนื้อกุ้ง แล่เนื้อสันในเป็นแผ่นบางๆ เหมือนกลีบดอกไม้ แปะเนื้อกุ้งแกะเปลือกผ่าหลังและวางมันหมูชิ้นเล็กๆ ลงบนนั้นแล้วทอดกรอบ จัดวางบนจานปูด้วยผักจากนั้นราดน้ำซอส]

กลายเป็นเทาเที่ยสูงสองจั้งกว่า จินเฟยเหยาแปะยันต์ซ่อนกายใบหนึ่งแล้วกระโดดออกนอกสวน เหลียวซ้ายแลขวาเห็นว่าไม่มีคน นางจึงอ้าปากกลืนทหารปิศาจสี่คนตรงประตูลงไป จากนั้นนางก็วิ่งไปตามเส้นทางอื่น เป้าหมายคือทหารปิศาจที่เหลือ

“อาการบาดเจ็บของเจ้าก็ดีขึ้นมากแล้ว เมื่อใดจะมอบขนนกมา?” พั่งจื่อวิ่งมาในม่านแสงของจูเชวี่ย ใช้มือเท้าคางเอ่ยถามด้วยใบหน้าน่ารัก

จูเชวี่ยลืมตาออกจากสมาธิ เห็นใบหน้าขาวเจ้าเนื้อของพั่งจื่อจึงเอ่ยอย่างรังเกียจ “อย่าเข้ามาใกล้ข้านัก เจ้าไม่ใช่เผ่ามนุษย์ ไม่น่าอร่อย”