บทที่ 488 ศัตรูของทุกคน
ทั้งสองคนออกมานอกเกาะลอยได้ นั่งอยู่บนแท่นราบเล็กๆ ด้านบนสุดของเนิน จากนั้นจินเฟยเหยาหิ้วไหสุรา รู้สึกเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง
มองดูอย่างละเอียด ที่แท้บนแท่นราบที่ว่างเปล่า มีก้อนหินสีดำสูงเกินเข่าปรากฏขึ้น นางเดินวนรอบก้อนหินหลายรอบแล้วเตะทีหนึ่ง พบว่าหินก้อนนี้ไม่ได้ร่วงมาที่นี่ทว่างอกมาจากถนนลอยได้ด้านล่าง หนึ่งปีก่อนตอนเพิ่งอาศัยอยู่ที่นี่ยังไม่มีสิ่งนี้ชัดๆ
“มีอะไรหรือ?” สยงเทียนคุนถามอย่างสงสัย
จินเฟยเหยาส่ายศีรษะ “ไม่มีอะไร แค่สงสัยว่าทำไมมีก้อนหินเพิ่มมา”
“บางทีอาจจะมีหินก้อนนี้อยู่แล้ว ปกติเจ้าไม่สะเพร่านี่ อาจจะจำผิด” สยงเทียนคุนใช้การรับรู้กวาดดู พบว่าเป็นเพียงหินธรรมดา ไม่ใช่สัตว์ปิศาจปลอมเป็นก้อนหิน ดังนั้นจึงเอ่ยวาจา
“อย่างนั้นหรือ? ความจำของข้าแย่ขนาดนี้เชียว?” จินเฟยเหยาเอียงศีรษะครุ่นคิด ถึงอย่างไรก็แค่ก้อนหิน จึงนั่งลงโดยไม่เห็นเป็นอะไร
คนทั้งสองรับลมพลางดื่มสุราพูดคุยเรื่องเก่าๆ สุราหมดไปครึ่งไหจินเฟยเหยาจึงถามอย่างสงสัย “พี่สยง ท่านบรรลุขั้นแปลงจิตแล้ว คิดจะจากไปเมื่อใด?”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com