บทที่ 440 ปราณต้นกำเนิด
หลังวงเวททั้งหมดปรากฏออกมาอย่างชัดเจน เสาแสงกว้างเกินสิบจั้งสายหนึ่งพุ่งขึ้นกลางอากาศตรงเข้าไปในชั้นเมฆ เสาแสงกระตุ้นให้เกิดคลื่นอากาศอันแข็งแกร่งพกพาพลังวิญญาณพุ่งมาโจมตีบนร่างและคงสภาพอยู่ชั่วหนึ่งจิบชา จากนั้นก็หายไปพร้อมวงเวท บนพื้นเหลือเพียงกระจกสภาพโลกวิญญาณ
เห็นกระจกสภาพโลกวิญญาณบนพื้น จินเฟยเหยานึกว่าพี่กระจกจากไปตามเสาแสงสายนั้นจึงลูบใบหน้าเอ่ยว่า “ยังบอกว่ามีฉากยิ่งใหญ่อลังการอะไร ก็แค่คงสภาพไว้ได้เป็นเวลาหนึ่งจิบชา อีกทั้งยังเป็นแค่เสาแสงต้นหนึ่ง ไหนเลยมีภาพยิ่งใหญ่อลังการอย่างที่เขาบอก”
“ข้ายังไม่ได้จากไป เจ้าก็เริ่มพูดจาว่าร้ายข้าแล้ว!” พี่กระจกพลันกระโดดขึ้นด่าทออย่างอารมณ์เสีย
จินเฟยเหยาฉีกยิ้ม ทำไมคนผู้นี้จึงเป็นเช่นนี้นะ ตกลงกันไว้แล้วชัดๆ ว่าจะจากไปทันที ยังรั้งอยู่ที่นี่ทำไมอีก “พี่กระจก ข้าเกรงว่าไปได้แล้ว คงไม่ใช่หาไม่พบว่าจะกลับไปอย่างไรหรอกนะ”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com