บทที่ 369 ชดใช้
เส้นทางในพื้นที่ว่างและวงเวทส่งตัวคล้ายกัน ทว่ากลับแตกต่างกัน เมื่อจินเฟยเหยาที่หัวหมุนทรงตัวไม่อยู่ พอเห็นแสงสว่างในความมืดมิดคนก็อยู่เหนือผืนทะเลสีดำสนิทแล้ว นางอดหรี่ตาไม่ได้ อัสนีบาตกำลังวูบวาบไปรอบด้านอย่างมืดฟ้ามัวดิน
มองกลางอากาศแวบหนึ่ง เป็นเมฆดำ สายฟ้า และพายุฝนฟ้าคะนองเต็มตา ทั้งยังมีคลื่นพุ่งขึ้นมา นางนึกว่าตนเองข้ามเส้นทางล้มเหลวจึงร่วงลงในน่านน้ำอันดุร้ายผืนนั้น
กลางอากาศอันตรายเกินไป นางจึงสลายพลังวิญญาณอุ้มพั่งจื่อร่วงลงในน้ำ โผล่ออกมาบนผิวทะเลแค่ศีรษะ เวลานี้ไม่ว่าผิวทะเลหรือกลางนภาล้วนเป็นผืนสีดำสนิท ไม่เห็นศีรษะของจินเฟยเหยาที่ริมทะเลเลยสักนิด
นางเพิ่งลงในทะเล พื้นที่ว่างก็บิดตัวแล้วโยนฮุ่นตุ้นออกมา
ฮุ่นตุ้นกระพือปีกมองไปรอบด้านอย่างประหลาดใจก่อน จากนั้นพลันตระหนักเรื่องหนึ่งได้ นางเป็นอิสระแล้ว นี่เป็นเรื่องที่น่ายินดี ทว่าก่อนจากไปต้องคิดบัญชีเรื่องมู่อวี๋กับเทาเที่ยก่อน ดังนั้นนางจึงใช้การรับรู้กวาดดูในทะเล บนผิวทะเลปราศจากสิ่งที่มีพลังวิญญาณ อย่างมากที่สุดก็มีสัตว์ทะเลบางตัวถูกตีสลบลอยอยู่ในน้ำ เคลื่อนไหวขึ้นลงตามคลื่น
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com