บทที่ 343 เงียบเชียบ
ขอเพียงมีสถานที่สู้รบในโลกวิญญาณเทียนตี้จะมีเงาร่างของหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีปรากฏขึ้น สตรียืนกินอะไรบางอย่างอยู่ท่ามกลางกองซากศพ ส่วนบุรุษกลับยืนกางร่มสีขาวยืนอยู่ท่ามกลางกองซากศพด้วยสีหน้าอ่อนโยน เสียงกระดิ่งแหลมใสดังไม่หยุด ขับขานเสียงเพลงเรียกวิญญาณชนิดอื่น
มีหลายครั้งที่คนทั้งสองเฝ้ามองดูสนามรบอยู่บนยอดเขาไกลๆ รอให้คนตายแล้วค่อยไปเก็บวิญญาณตอนเลิกรบ
การปรากฏตัวขึ้นราวกับชมดูละครเช่นนี้ บวกกับจินเฟยเหยามีพลังการบำเพ็ญเพียรขั้นกำเนิดใหม่ช่วงกลาง ตอนแรกก็ทำให้ทั้งสองฝ่ายไม่เข้าใจ นึกว่านี่เป็นทัพหนุนของอีกฝ่ายจึงต่อสู้กันอย่างหวาดกลัว ต่อมาพอเวลานานไปก็รู้ว่าสองคนนี้แค่มาชมดูเรื่องสนุกเท่านั้น
ระหว่างนั้นมีสองครั้งที่จินเฟยเหยาได้เจอราชันภูติ เจ้าหมอนี่สีหน้าเขียวคล้ำ หลังจากเห็นนางยังวิ่งเข้ามาหาอย่างบ้าคลั่งไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไร แต่จินเฟยเหยาไม่มอบโอกาสให้เขาฉุดลากอินเยวี่ยวิ่งหนีไป ราชันภูติจนหนทางทั้งยังทิ้งคนเผ่ามารที่กำลังเข่นฆ่าไว้แล้วไล่ตามนางไปไม่ได้ ได้แต่เบิกตามองดูจินเฟยเหยาหลบหนีไปภายใต้หนังตาของตนเองอย่างเบิกบาน
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com