0314 บุรุษช่างซุบซิบ
บทที่ 314 บุรุษช่างซุบซิบ
“ท่าทางชีวิตของเจ้าจะอยู่ดีมีสุข กบก็กลายเป็นแบบนี้ พอเห็นก็รู้ว่ากินดีอยู่ดี หุ่นเชิดตัวนี้ของเจ้าหรือ?” ปู้จื้อโหยวมองพินิจพั่งจื่อและจินเฟยเหยา สุดท้ายสายตากลับตกลงบนร่างของเสี่ยวหวั่น
จินเฟยเหยานั่งลงในศาลาอีกครั้งและตอบรับอย่างเกียจคร้าน “ใช่ ของข้าเอง”
“รูปโฉมงดงามจริงๆ ถ้าใช้ล่อลวงผู้บำเพ็ญเซียนมาปล้นชิง ก็เพียงพอจะทำร้ายอีกฝ่ายโดยภูติเทพไม่รู้ได้” ปู้จื้อโหยวจุปากเอ่ย ในด้านนี้เขากลับคิดเห็นไปในทำนองเดียวกับจินเฟยเหยา
จินเฟยเหยาเหล่มองเขา จากนั้นเอ่ยโดยไม่ละอาย “เหตุใดเจ้าจึงเปลี่ยนเป็นชั่วร้ายขึ้นทุกที ใครจะไปทำเรื่องพรรค์นั้น ข้าไม่ใช่คนเช่นนั้นเสียหน่อย เจ้าต่างหากฝึกบำเพ็ญได้รวดเร็วยิ่ง คุณสมบัติใกล้เคียงกับข้าชัดๆ แต่ระดับความเร็วในการฝึกบำเพ็ญกลับไม่เชื่องช้าเลยสักนิด”
“เจ้าก็ไม่ช้า อีกทั้งเห็นข้าส่งข่าวค้นหาคนในซื่อเต้าจิง คิดไม่ถึงว่าจะเมินข้า ข้าจึงเดาว่าเจ้าต้องแล่นมาที่โลกวิญญาณอื่นแน่ ไม่เช่นนั้นหลายปีมานี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีข่าวคราวสักนิด” ปู้จื้อโหยวเอ่ยยิ้มๆ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com