บทที่ 184 เจ้าไม่งดงาม แต่เจ้า...
สาวน้อยผมสีทองพาจินเฟยเหยาเดินในสวนอย่างช้าๆ นางใช้ภาษามนุษย์ที่ไม่ชำนาญแนะนำทิวทัศน์รอบด้านให้จินเฟยเหยาฟังอย่างกระตือรือร้น
“แขกผู้มีเกียรติ ทางนี้คือสวนสมุนไพรล้ำค่า ในนั้นปลูกหญ้าวิญญาณล้ำค่ามากมาย ทั้งยังมีผลไม้มาร น่าเสียดายที่ถ้าไม่มีคำสั่งของใต้เท้าไหวพวกเราก็เข้าไปไม่ได้ แต่ท่านสามารถมองผ่านช่องประตูจากตรงนี้ได้”
นางยืนอยู่หน้าห้องกระจกสีสี่ด้านที่ไม่ถือว่าเล็กแห่งหนึ่ง แนะนำจินเฟยเหยาอย่างกระตือรือร้น
ไม่เคยเห็นการรับรองแขกแบบนี้มาก่อน ให้แขกชมพืชที่ปลูกจากในช่องประตู ทว่านางกระตือรือร้นเกินไป ดวงตากลมโตสีฟ้ามองจินเฟยเหยาเป็นประกายวิบวับ มีสีหน้าวาดหวังทำให้จินเฟยเหยารู้สึกเกรงใจ
จินเฟยเฟยได้แต่เดินไปเบื้องหน้าเรือนกระจกอย่างลำบากใจ แนบหน้ามองผ่านร่องประตูเข้าไปด้านใน “เป็นหญ้าวิญญาณอันล้ำค่าจริงๆ ทำให้คนได้เปิดหูเปิดตาแล้ว”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com