0177 อานุภาพแห่งชนชั้นสูง
บทที่ 177 อานุภาพแห่งชนชั้นสูง
ผ่านม่านแสงไป เบื้องหน้ายังเป็นทางสายแล้วสายเล่าดังเดิม ถ้าเต๋อสี่ไม่ได้นำทางอยู่เบื้องหน้า จินเฟยเหยาสงสัยว่าถ้าให้นางเดินคนเดียวชาตินี้คงออกไปไม่ได้ แต่ถ้าไม่รู้จักทางใครจะโง่งมเดินแบบนี้ไปทั้งชาติ ย่อมต้องเจาะทะลวงดินเหนือศีรษะออกไปจากที่นี่
เดินมาเกือบครึ่งชั่วยาม ในที่สุดก็เห็นเต๋อสี่พยายามหาอะไรบางอย่างเหนือศีรษะ จากนั้นเห็นแสงสายหนึ่งส่องลงมา ด้านบนปรากฏปากถ้ำที่ไม่ถือว่าใหญ่นัก เขามุดนำออกไปก่อนครู่หนึ่งจึงเรียกพวกเขาตามขึ้นไป
จินเฟยเหยามุดออกมาจากปากถ้ำจึงพบว่าด้านนอกคือพุ่มไม้อีกแห่งหนึ่ง สถานที่ซึ่งตนเองมุดออกมาคือถ้ำที่ถูกหญ้าปกคลุมไว้บนกองหิน ทิวทัศน์รอบด้านไม่แตกต่างอะไรกับทางด้านโลกวิญญาณเป่ยเฉิน ถึงอย่างไรก็เป็นภูเขาลูกเดียวกัน แค่ถูกกั้นไว้เท่านั้น
หลังคนทั้งสามออกมา เต๋อสี่ก็ปลอมแปลงปากถ้ำอีก ทอดสายตามองไปก็ดูไม่ออกว่าที่นี่เป็นปากถ้ำที่ใช้แอบข้ามมา
พอจินเฟยเหยาหันมาก็เห็นม่านแสงอยู่ห่างจากตนเองสิบกว่าจั้ง กลายเป็นว่าเดินมาเกือบหนึ่งชั่วยาม ก็เพียงแค่เดินวนไปมาในอุโมงค์ด้านล่าง ไม่ได้เดินออกไปไกลมากนัก
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com