0146 กลับมาเที่ยวสถานที่ที่เคยมา
บทที่ 146 กลับมาเที่ยวสถานที่ที่เคยมา
พั่งจื่อกระโดดขึ้น ลิ้นปักลงบนม่านแสงสีดำของวงเวทกักเซียนราวกับลูกธนู ม่านแสงปรากฏการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง หลังการสั่นสะเทือนผ่านพ้น พั่งจื่อทำลายวงเวทไม่สำเร็จ การโจมตีด้วยลิ้นของมันไม่ได้ทะลุม่านแสงสีดำ
“ข้าลองเอง” เห็นพั่งจื่อโจมตีไม่ทะลุ จินเฟยเหยาเดินมาถึงหน้าม่านแสง ยกกำปั้นขึ้นทุบม่านแสง ม่านแสงเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเช่นเดียวกัน ด้านหลังม่านแสงก็คือพี่ใหญ่ที่มือถือธง เขาอยู่ใกล้จินเฟยเหยามาก คลื่นการโจมตีของหมัดที่ต่อยลงบนม่านแสงทั้งหมดราวกับสายลมคลั่งพัดผ่านร่างของเขา
ในใจพี่ใหญ่นึกถึงยังหวาดกลัวไม่หาย โชคดีที่มีม่านแสงกักขังสตรีผู้นี้เอาไว้ ไม่เช่นนั้นหมัดหนักแบบนี้ต่อยลงบนร่างโดยตรง ไม่ตายก็คงต้องพิการ ขอเพียงกบตัวนั้นไม่มีเวทมนตร์ สตรีผู้นี้ก็ทำลายวงเวทกักเซียนไม่ได้ แล้วจะทำอะไรข้าได้
จินเฟยเหยาทดลองดู พบว่าทุบลงบนม่านแสงก็เสียเวลาเปล่า จึงเอ่ยกับพั่งจื่อ “หลังจากเจ้าเลื่อนขั้นได้เรียนรู้เวทมนตร์มิใช่หรือ นำมาใช้หน่อยสิ พอดีให้ข้าได้เปิดหูเปิดตา”
“อ๊บ” พั่งจื่อตอบรับอย่างเบิกบาน หมอบลงบนปะการังใต้ทะเลทันที
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com