ตอนที่ 1100 ชายามบ่ายในผืนป่า
“ตอนนั้น...นางพูดแบบนี้จริงๆ เหรอ?” หลังฟังลีฟเล่าจนจบ เวนดี้จึงหลุดหัวเราะออกมา “เจ้าเด็กที่ชื่อเขี้ยวงูนั่นล่ะ? ไม่ได้พูดอะไรต่อเหรอ?”
“เขาก็แค่ยิ้มแห้งๆ ให้นางเท่านั้น” ลีฟส่ายหัว “น่าจะเป็นเพราะใช้ความกล้าทั้งหมดในการพูดประโยคนั้นไปจนหมดแล้วล่ะมั้ง”
“ข้าก็ว่างั้นแหละ” เวนดี้ยิ้มกว้าง “คนหนุ่มสาวนี่...ดีจริงๆ เลยเนอะ”
“จะว่าไปแล้ว พวกเราทำแบบนี้จะดีจริงๆ เหรอ? มาแอบฟังพี่น้องคุยกันแบบนี้” ภาพมายาของลีฟลอยลงมาจากพุ่มไม้ ก่อนจะรวมตัวกลายเป็นร่างกายจริงๆ ของเธอ
“นี่ไม่ใช่การแอบฟัง หากแต่เป็นการทำตามคำสั่งของฝ่าบาท” เวนดี้พูดแย้ง “พระองค์ทรงสั่งให้ข้าคอยจับตาดูทั้งสองคนเอาไว้ ในเมื่อเป็นการจับตาดู อย่างนั้นการพูดคุยก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของการจับตาดูไม่ใช่เหรอ?”
ถ้าพูดอย่างนี้ มันก็เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร
“ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าข้าไม่วานให้เจ้าช่วย เจ้าจะไม่แอบฟังพวกเขาคุยกันเหรอ?” แวนดี้ยิ้มๆ พร้อมมองไปทางลีฟ
“เอ่อ...” อีกฝ่ายกระแอมนิดหน่อย ก่อนจะยิ้มมุมปากขึ้นมา “ฟัง”
ทั้งสองคนสบตาพร้อมหัวเราะขึ้นมาทันที
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com