ตอนที่ 1012 ลิเวีย
เมื่อเดินผ่านซอยเล็กๆ ซอยหนึ่งที่บนพื้นมีหิมะทับถมอยู่เต็มไปหมด พร้อมกับได้ยินเสียงฉับๆ ที่ดังมาจากใต้ฝีเท้า ลิเวียพลันรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ขึ้นมาหน้าอก
ฤดูหนาวของดินแดนทางเหนือมักจะเป็นแบบนี้ ท้องฟ้าอึมครึมเหมือนมีใครเอาแผ่นหินมาบังไว้อยู่เหนือหัว ส่วนบนพื้นก็ถูกหิมะปกคลุมเอาไว้จนหมด สรรพสิ่งล้วนแต่สูญเสียสีสันที่มีอยู่แต่เดิมไป สิ่งที่ตามมาก็คือความหนาวเหน็บและความอดอยาก ภาพแบบนี้มักจะทำให้ผู้คนเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย
แต่เธอกลับมองเห็นสีสันที่ไม่เคยมีมาก่อนอยู่ท่ามกลางหิมะเหล่านี้
สีสันนี้ดูเจิดจ้ายิ่งกว่าสายรุ้ง ถึงแม้หิมะจะตกโปรยปรายลงมาแบบนี้ มันก็ยังดูเหมือนเปล่งประกายราวกับดวงดาราที่อยู่บนพื้นโลก
ยิ่งเข้าใกล้มัน ลิเวียก็ยิ่งรู้สึกแทบทนไม่ไหวที่จะได้เจอมัน
ปลายลำแสงตรงไปยังห้องเล็กๆ ที่เธอเช่าอยู่
ถ้าไม่เป็นเพราะต้องไปหาอะไรมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เธอก็ไม่คิดที่จะออกจากบ้านไปแม้แต่ก้าวเดียว
นั่นคือลูกของเธอ
โซ่ทองของเธอกับกูลอน วิมเบิลดัน
เมื่อมีเขา เธอก็เหมือนมีโลกทั้งใบ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ฝีเท้าของลิเวียก็ยิ่งก้าวเร็วมากขึ้นกว่าเดิม
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com