ตอนที่ 996 เดินทางพร้อมกับความเจ็บปวด
เวลาที่ยาวนาน
แต่กลับเต็มด้วยความสุข
เหมือนว่าเธอได้กลับไปยังสนามรบเมื่อ 400 ก่อน ต่อสู้นองเลือดกับศัตรู เพียงแต่ครั้งนี้เธอไม่ต้องกังวลเรื่องความเจ็บปวดหลังจากที่พ่ายแพ้ ไม่ต้องมองเห็นผองเพื่อนต้องนอนตายอยู่ในอ้อมอก แล้วก็ไม่มีภาระอันหนักอึ้งที่มากดทับจนหายใจไม่ออก
สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดคือไม่ว่าจะเป็นปีศาจหรือว่าตัวเธอก็ล้วนแต่สามารถรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดในตอนที่ถูกมีดดาบแทงเข้าไปในร่างกาย
เมื่อมีความเจ็บปวด ก็เท่ากับมีความจริง
“นังตัวเมีย...ข้าต้องยอมรับเลยว่าเจ้าสู้ได้เยี่ยมมาก” คาบราดาบีโยนแขนที่ชุ่มเลือดข้างหนึ่งลงไปบนพื้น “ถึงแม้จะยังไม่หลุดพ้นจากความเป็นแมลง แต่เจ้าก็นับว่าแข็งแกร่งกว่าพวกเพื่อนของเจ้าอย่างมาก ข้าเลือกคนไม่ผิดจริงๆ เจ้าทำให้ข้ามีความสุขจริงๆ!”
“งั้นเหรอ?” โซอี้พูดจาอู้อี้ ก่อนจะถุยเศษเนื้อก้อนหนึ่งออกมาจากปาก “เสียดายที่เนื้อเจ้ารสชาติห่วยแตกไปหน่อย”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com