ตอนที่ 530 ความกังวลของโลตัส
ท้องทะเลอันกว้างใหญ่กลับมาเป็นสีฟ้าเหมือนปกติ สายลมและเกลียวคลื่นช่วยส่งเรื่องบิวตี้ให้ล่องไปข้างหน้า ตัวเรือที่ขยับขึ้นลงตามคลื่นทะเลส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดเป็นจังหวะ
“เอ้า หนุ่มๆ! กางใบเรือให้เต็มที่!” แจ็กตาเดียวตะโกนเสียงดัง “วันนี้พวกเราจะไปถึงชายหาดน้ำตื้น!”
เหล่ากะลาสีที่อยู่บนเสากระโดงเรือร้องเพลงปลุกใจเพื่อสร้างจังหวะพร้อมกับดึงเชือกที่ใหญ่ขนาดสามนิ้วมือ ใบเรือค่อยๆ กางออก บนท้องทะเลที่สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การกางใบเรือเก็บใบเรือแบบนี้ต้องทำวันละหลายๆ ครั้ง โลตัสมองดูเหล่ากะลาสีที่ต้องปีนขึ้นปีนลงเสากระกระโดงเรือ ท่าทางแต่ละคนดูแล้วเหมือนลิงไม่มีผิด
“ยุ่งยากจริงๆ” กัปตันแก่เดินมายืนอยู่ข้างๆ แม่มด “ถ้าข้ามีเรือที่ไม่ต้องใช้ใบเรือเหมือนอย่างอ่าวเครสเซนต์มูนซักลำก็คงจะประหยัดแรงได้เยอะ ไอเรือนั่นมันเรียกว่าอะไรนะ?”
“เรือกลไฟ” โลตัสพูดพร้อมเลิกคิ้วขึ้นมา “นั่นเป็นเรือที่เจ้าชายโรแลนด์ทรงสร้างขึ้นมา”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com