บทที่ 227 ผู้บอกความลับ
ภายในโถงโบสถ์อันโอ่อ่า บาทหลวงฟิลลิปส์กำลังมองชาวนาที่คุกเข่าอยู่แทบเท้าเขา
ร่างที่สูงใหญ่ของเขาโค้งงอจนเป็นก้อน มือทั้งสองสั่นระริก ผิวหนังปรากฏสีเขียวคล้ำผิดปกติ อีกไม่ถึงครึ่งวัน จุดสีเขียวคล้ำพวกนี้ก็จะกลายเป็นสีดำและกระจายไปทั่วตัว...แค่เขารักษาตัวมาจนถึงตอนนี้ได้ก็นับว่าแข็งแกร่งมากแล้ว
“ข้ารู้จักเจ้า เจ้าคือร็อกกี้ที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองฝั่งตะวันออก เจ้ามักนำข้าวสาลีใหม่ๆ มาให้ศาสนจักรเสมอ” บาทหลวงพูด
“ท่าน...จำข้าได้! วิเศษเหลือเกิน ท่านบาทหลวง” เขาโขกศีรษะไม่หยุด “ครอบครัวข้าติดโรคร้ายกันทุกคน ข้า ข้าต้องการยาศักดิ์สิทธิ์ ได้โปรดเถิด...”
“แล้วครั้งนี้เจ้านำอะไรมาให้ศาสนจักรเล่า ยาศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่ของที่แจกได้ง่ายๆ หรอกนะ” ฟิลลิปส์พูดอย่างไม่รีบร้อน “เจ้าจะต้องใช้ความศรัทธาเข้าแลก”
“ข้า ข้าถูกพวกใต้ดินหลอกให้ซื้อยาจนไม่เหลือเงินแล้ว” ร็อกกี้พูดเสียงสั่น “โปรดอภัยให้แก่ความไม่ซื่อสัตย์ของข้า ข้าไม่ควรคิดพึ่งตลาดมืดจริงๆ ตอนนี้ข้าเหลือไข่ไก่เพียงใบเดียวเท่านั้น ท่านโปรดรับไปเถิด” เขาหยิบไข่ไก่กลมๆ ออกมาจากอกเสื้อ แล้วเทินมือทั้งสองขึ้นเหนือศีรษะ
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com