ประตู
บทที่ 234 ‘ประตู’
“ทรงทำ...ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ” ธันเดอร์อ้าปากค้างด้วยความตะลึง
บนกำแพงปรากฏรูเล็กๆ เพิ่มขึ้นมาอีกหลายสิบรู แต่ละรูมีหินที่เปล่งแสงสีขาวรูละก้อน แม้แต่ขอบเพดานด้านบนก็มีหินเรืองแสงประหลาดนี้ฝังอยู่เป็นวงใหญ่ ทุกรายละเอียดในห้องโถงพลันกระจ่างชัดเมื่ออยู่ใต้แสงอันนุ่มนวลนี้
แอชเชสเพิ่งเคยเห็นนักผจญภัยผุดสีหน้าแบบนี้เป็นครั้งแรกก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันตา “ท่านไม่รู้หรือว่า หากแม่มดกรอกพลังเข้าไปในหินเวทมนตร์ หินก็จะแสดงพลังใหม่ออกมาได้”
“แล้วหินพวกนี้เล่า พวกมันก็เป็นหินเวทมนตร์เหมือนกันหรือ”
ธันเดอร์แกะหินเรืองแสงก้อนหนึ่งออกมา แสงของมันยังคงสว่างไสวแม้อยู่ไกลจากรูบนกำแพง
“ข้าไม่รู้” ทิลลีส่ายหน้า “บางทีหินพวกนี้อาจเปล่งแสงอยู่ในนี้มาหลายร้อยปีแล้วก็ได้...หากโบราณสถานแห่งนี้มีอายุยืนยาวขนาดนั้นจริงน่ะนะ พวกมันถูกซ่อนอยู่หลังแผ่นหินจึงไม่มีใครค้นพบ และคนที่สามารถเปิดกลไกพิสดารนี้ได้ก็มีแค่แม่มดเท่านั้น”
“ฝ่าบาทไม่ได้ทรงทำให้มันเปล่งแสงออกมาหรอกหรือพ่ะย่ะค่ะ”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com