แม่แบบกับตัวจำลอง
บทที่ 207 แม่แบบกับตัวจำลอง
ไนติงเกลมองเห็นความเปลี่ยนแปลงของพลังวิเศษได้ในหมอกมายา
ไม่บ่อยนักที่เธอจะมีโอกาสเห็นสีสันลานตาในโลกสีขาวดำ หากเทียบกับตอนที่ออกตามหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้ว พลังวิเศษในร่างกายพวกเธอเติบโตขึ้นมาก การฝึกใช้พลังทุกวันทำให้พวกเธอควบคุมพลังได้ดีขึ้น แต่ว่าสิ่งที่ทำให้ไนติงเกลอิ่มเอมใจที่สุดก็คือ สีหน้าของพวกเธอ
ขนาดตอนอยู่สมาคม มีทั้งเวนดี้ที่คอยปลอบโยนอย่างอ่อนโยนและมีฮัคคาลาที่เด็ดเดี่ยวหนักแน่น แต่ระหว่างที่ต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ นั้น ทุกคนกลับไม่เคยหลับสนิทสักครั้ง หากได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวแม้เพียงเล็กน้อย ทุกคนก็จะตื่นทันที การไล่ล่าของศาสนจักรและสายตาหวาดระแวงของชาวเมืองกดดันพวกเธอจนแทบทนไม่ไหว ขนาดเดินทางเข้าเทือกเข้าสิ้นวิถีมาแล้ว ความรู้สึกกดดันนี้ก็ไม่ได้ลดน้อยลงสักเท่าไร เพราะพวกเธอไม่รู้ว่าพวกเธอจะได้เจอภูเขาศักดิ์สิทธิ์ และจะมีที่อยู่อาศัยจริงๆ หรือไม่ บรรยากาศในค่ายช่วงนั้นมักเต็มไปด้วยความหม่นหมอง ใบหน้าของพี่น้องส่วนใหญ่มีเพียงความเหม่อลอยและเฉยชา
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com