ความปรารถนาของเอริน
บทที่ 173 ความปรารถนาของเอริน
หลังจากกลับถึงบ้านแล้ว เฟร์รานก็ส่ายหน้าอย่างระอาใจ “เจ้าจะคิดสักสองสามวันก่อนตอบเจ้าชายไม่ได้หรืออย่างไร”
ระหว่างทางกลับบ้าน เขาเห็นภรรยาดีใจจนตัวลอย ดูเหมือนครั้งล่าสุดที่เขาเห็นเธอมีความสุขขนาดนี้จะเป็นตอนที่พวกเขาเข้าพิธีแต่งงานกัน
“ไม่ได้” เอรินแลบลิ้น “ช้าไปแค่วันเดียวข้าก็นอนไม่หลับแล้ว”
ก็จริง เธอชอบละครเป็นชีวิตจิตใจ สมัยทำงานที่โรงละคร เธอก็มักซ้อมละครคนเดียวคนดึกดื่น มิหนำซ้ำยังจับเขามาต่อบทด้วยบ่อยๆ หากไม่ใช่เพราะดยุก เธอคงไต่เต้าจากบุปผาแห่งโรงละครมาเป็นดาราแห่งโรงละครอย่างเต็มภาคภูมิแล้ว พอคิดถึงตรงนี้ เขาก็เข้าไปกอดภรรยาจากด้านหลัง “ข้าขอโทษ”
“...” เอรินลูบศีรษะเขา “ไม่ใช่ความผิดท่านหรอก ตอนนั้นท่านถูกส่งไปทำงานที่อื่นนี่ ท่านหยุดเขาไม่ได้หรอก” เธอหัวเราะเบาๆ “แต่ถ้าอยากไถ่โทษล่ะก็ ท่านไปทำอาหารแล้วกัน ข้าว่าจะอ่านบทละครสักหน่อย”
“ได้ๆๆๆ ข้าจะเข้าครัวเดี๋ยวนี้” เฟร์รานจุมพิตใบหูเธอ “ข้าวต้มเนื้อกับไข่ไก่ทอด แล้วก็เพิ่มไส้กรอกย่างเป็นจานพิเศษ”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com