ถอย
บทที่ 416 ถอย
ไนติงเกลวิ่งตามเส้นทางที่สำรวจไว้ทะลุเพดานสามชั้น เข้าไปในคุกใต้ดินที่มาควิสอยู่
สเปียร์ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวก็เงยหน้าเบิกตาโต “เจ้า...เข้ามาทางไหน”
เธอส่งสัญญาณเป็นเชิงว่าอย่าใช้เสียง แล้วเดินกะเผลกออกไปนอกประตูเหล็ก บริเวณทางเดินมีทหารยามเฝ้าอยู่สองคน ดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะเป็นสาวกของศาสนาจักร เธอก้าวทะลุหมอกมายาไปถึงตัวสองคนนั้น แล้วชักกริชออกมาปาดคอพวกเขาอย่างรวดเร็ว...พวกเขาคงคิดไม่ถึงว่าจะมีศัตรูจู่โจมมาจากในห้องขัง จนกระทั่งถึงคราวสิ้นลมก็ยังไม่เหลียวมองแม้แต่ปราดเดียว
ไนติงเกลกลับไปที่ห้องขังแล้วถึงมีเวลาสำรวจบาดแผลตัวเอง
กางเกงกันลมที่โซโรยาวาดขึ้นถูกกรีดเป็นช่องยาว เลือดที่น่องไหลไม่หยุด บาดแผลลึกประมาณเล็บมือได้ แส้เวทมนตร์ของศัตรูคงฟาดทะลุขากางเกงจากด้านข้างและกระชากเนื้อบางส่วนติดไปด้วย โชคดีที่แผลยังไม่ลึกถึงกระดูก หากไม่ใช่เพราะกางเกงผิวเคลือบมีความเหนียวสูงล่ะก็ เธอคงเจ็บหนักกว่านี้มาก
“เจ้าได้รับบาดเจ็บนี่” สเปียร์ขมวดคิ้ว
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com