บทที่ 297 หัวใจที่รุ่มร้อน
โรแลนด์ลืมตาขึ้นมา พบว่าตัวเองกำลังนอนบนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ เหนือศีรษะเป็นเพดานที่คุ้นตา แม้แต่รอยตำหนิก็เหมือนกับภาพในความทรงจำทุกประการ
ที่นี่คือห้องนอน...ของเขาหรือ
เขาหันไปมองไหล่ทั้งสองข้างของตัวเอง...ไม่ว่าจะข้างซ้ายหรือข้างขวาก็ดูสมบูรณ์ดีทุกอย่าง พอลองขยับมือดูก็ไม่มีปัญหาอะไรเช่นกัน
เหตุการณ์ทั้งหมดราวกับความฝันอย่างไรอย่างนั้น
แต่เขารู้ว่ามันไม่ใช่ความฝันแน่นอน ทั้งการสำรวจและการถูกโจมตีล้วนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง! หากเขาสามารถนอนอยู่ในห้องนอนอย่างปลอดภัยได้ ก็แปลว่าพวกแม่มดหลุดพ้นจากการโจมตีของปีศาจ และกลับมาถึงปราสาทอย่างปลอดภัยแล้ว
แต่ว่า พวกเธอปลอดภัยกลับมาทุกคนหรือไม่
เพียงคิดถึงตรงนี้ โรแลนด์ก็รู้สึกเครียดขึ้นมา พอลุกขึ้นจากเตียง ก็รู้สึกถึงความอ่อนล้าที่ช่วงแขนอย่างชัดเจน ในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากเรียกบ่าวนั้น ก็เหลือบไปเห็นพวกแม่มดที่กำลังนั่งพิงกำแพงตรงปลายเตียงเสียก่อน อันนา ไนติงเกล ไลต์นิ่ง เมซี และนาน่ากำลังนั่งซบไหล่กันและกัน พวกเธอหายใจอย่างสม่ำเสมอ ดวงตาทั้งสองข้างปิดเบาๆ คล้ายกับกำลังหลับสนิท
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com