เดินทางสู่เมืองหลวง
บทที่ 214 เดินทางสู่เมืองหลวง
ขบวนพ่อค้าแล่นเรือผ่านลำน้ำสาขาของแม่น้ำแดง หลังจากผ่านเมืองซิลเวอร์แล้ว ก็เข้าสู่คลองใหญ่ซึ่งเชื่อมไปถึงเมืองหลวง
ทาซาจำได้ว่าใน ‘ประวัติศาสตร์เกรย์คาสเซิล’ เขียนไว้ว่า เมื่อสองร้อยปีก่อน ที่นี่ยังเป็นพื้นที่รกร้าง แต่เพื่อที่จะลำเลียงแร่เงินซึ่งขุดได้จากเหมืองใกล้ๆ ไปยังเมืองหลวง พระราชาวิมเบิลดันที่หนึ่งจึงเกณฑ์คนในสมาคมช่างหินและคนงานเบ็ดเตล็ดอีกนับหมื่นชีวิต มาขุดคลองเชื่อมระหว่างเมืองหลวงกับเหมืองแร่เงินแห่งนี้เป็นเวลายี่สิบปี ระหว่างนั้นพื้นที่รอบๆ เหมืองแร่เงินก็ค่อยๆ พัฒนาจนกลายเป็นเมือง และได้ชื่อว่าเมืองซิลเวอร์ในเวลาต่อมา
ทว่าภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขาตอนนี้ไม่เหลือเค้าพื้นที่รกร้างเมื่อสองร้อยปีก่อนแม้แต่น้อย สองฝั่งคลองเต็มไปด้วยผืนนาแน่นขนัด ถัดไปอีกหน่อยก็เป็นหมู่บ้านที่เรียงรายติดต่อกัน นั่นทำให้เขาอดคิดถึงถนนหลวงที่เมืองชายแดนไม่ได้ ลองถนนเส้นนั้นสร้างเสร็จเมื่อไร บริเวณรอบๆ เทือกเขาสิ้นวิถีก็คงมีคนอยู่หนาแน่นแบบนี้เหมือนกัน
“ได้ยินว่าเจ้าเป็นคนในเมืองหลวงหรือ” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นข้างๆ เขา
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com