ห่ากระสุน
บทที่ 448 ห่ากระสุน
“นายท่าน ดูเหมือนเขตท่าเรือฝั่งตะวันตกจะมีอะไรผิดปกติขอรับ” องครักษ์ที่ทำหน้าที่ปิดถนนเดินเร็วๆ มาหาเอิร์ลแมดเดน “ข้าได้ยินเสียงประหลาดจากที่นั่น เลยส่งคนไปดูสองกลุ่ม แต่ไม่มีใครกลับมาแม้แต่คนเดียว”
“อะไรนะ” ฌักขมวดคิ้ว “เจ้าไม่ได้หูฝาดไปเองใช่หรือไม่”
“ไม่แน่นอนขอรับ ข้าได้ยินชัดมาก มันเหมือนเสียงคนหายใจเข้าออกดังฟืดฟาดๆ...” องครักษ์ทำเสียงให้อีกฝ่ายฟัง
“หรือจะเป็นเสียงกรนของคนเร่ร่อน”
“แต่คนเร่ร่อนที่มานอนข้างนอกตอนอากาศแบบนี้น่าจะหนาวตายไปแล้วนะขอรับ นายท่าน” องครักษ์ยืนยัน “แล้วอีกอย่าง หากมีใครสามารถส่งเสียงกรนได้ดังขนาดนั้นจริง คนคนนั้นคงตัวใหญ่พอๆ กับกำแพงเมืองทีเดียว”
เอิร์ลจ้องเขาอยู่สักครู่ก่อนจะหันไปตะโกนเสียงดัง “เซอร์ดูแกน!”
“ท่านเอิร์ล ท่านเรียกข้าหรือ” ขุนนางซึ่งแขวนสัญลักษณ์รูปใบเมเปิลไว้ที่หน้าอกเดินมาหาเขา
“พาองค์รักษ์ของเจ้าไปสำรวจท่าเรือพร้อมกับคนของข้า” ฌักตบไหล่เขา “หากมีข่าวอะไร ให้รีบมารายงานข้าทันที”
“เอ่อ...ท่านส่งคนอื่นไปแทนได้หรือไม่” ขุนนางหนุ่มพูดอย่างลังเล “ท่านพ่อกำชับให้ข้าเข้าปราสาทไปพร้อมท่านให้ได้”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com