หนทางแห่งขวากหนาม
บทที่ 85 หนทางแห่งขวากหนาม
กว่าชายชราจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ก็ครู่ใหญ่ เขาเลิกผ้าห่มออกช้าๆ ขยับตัวไปที่ข้างเตียง แล้วสบตามุขนายกตรงๆ
“หากเจ้าถูกขังอยู่ในที่บ้าๆ นี่บ้าง เจ้ายังจะกินอะไรลงอยู่ไหม” เขาโต้กลับ น้ำเสียงแหบขุ่นราวกับมีอะไรอุดคอไว้ “ครึ่งปีแล้ว ข้าถูกขังอยู่ที่นี่มาครึ่งปีแล้ว ไม่ได้รับข่าวคราวใดๆ ทั้งสิ้น...ลูกชายข้าเป็นอย่างไรบ้าง ลูกสาวข้าอีกเล่า”
เมนสังเกตเห็นลายเส้นเต็มกำแพง ดูเหมือนจะเป็นรอยเล็บข่วน อีกฝ่ายนับวันด้วยวิธีนี้หรือ
เขายกม้านั่งยาวมานั่งลงตรงข้ามพระราชา “ใต้ฝ่าละอองฯ ทรงอยากรู้เรื่องที่จะทำให้ไม่สบายพระทัยจริงๆ หรือพ่ะย่ะค่ะ”
“...” อีกฝ่ายเงียบไปสักพัก “ข้าหมดประโยชน์แล้ว เจ้าคงมาส่งข้าไปตายกระมัง”
“พ่ะย่ะค่ะ”
“เช่นนั้นคนที่กำลังจะตายยังจะต้องสนใจว่าตัวเองจะสบายใจหรือไม่ไปทำไม! ข้าแค่อยากรู้ความเป็นไปของลูกๆ ข้าก่อนตายเท่านั้น!” เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย เสียงของวิมเบิลดันแทบจะกลายเป็นคำราม
ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหว เมนคิด แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ยังแสดงความห้าวหาญและวางตัวได้อย่างสมฐานะพระราชา
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com