CHAPTER 2

NATSHA'S POV

Its been a while ng mapunta ako sa panahon na ito grabe di parin ako makapaniwala akala ko I'm just dreaming that day like it was just a ridiculous dream hahaha but now i atleast know that its really happening

nandito ako sa sasakyan ng biglang may bumanga sa sasakyan ko

oo nga pala di ko pa nasabi that isa na ulit akong sikat na dancer singer and model right now all of the medias are dying just to get somr interview from me maraming mga companies ang nagrereserve ng meeting sakin

marami ding nag aalok bilang producer ko

at napili kong maging manager miss lee sa lahat ng aking mga lakad sa buhay

bumaba ako upang makita ang kabuuan ng aking kotse at like what the heck kasi nagasgasan ang kauna unahan kong regalong natanggap galing kay miss lee at dahil sa inis mabilis kong pinuntahan ang kung sinong lalaki na nagdadrive ng kotse

laking gulat ko ng makita ang isang lalaking nakayuko habang nakapikit sa may drivers seat

"hey you what the hell did you suddenly do to my car "nag aasik kong sabi

bumaba naman ito at paulit ulit na yumuyuko habang nagsasabi ng sorry po di ko po sinasadya pasensya na po talaga

naawa ako sakanya kaya naman lumapit ako at hinawakan ang panga nya at tinunghay

nagulat anko ng makita ko ang muka ni tyrone it like what the heck

nabitawan kong bigala ang kanyang panga kahit sya ay nagulat kaya naman akala ko naalala nya ako pero....

"haluhh pasensya na po miss harris di ko na po uulitin di ko naman po talaga sinasadya ihh pasensya na po talaga ayaw ko pa pong mawalan ng trabaho" makahulugang sabi nito

hayst wala ba talagang ibang nakakakilala sakin dito

"its ok naiintindihan kita "sinasabi ko yun habang humahakbang papalapit sakanya

habang sya naman ay patuloy sa pag atras

"ahh miss harris?"

huminto ako ng napasandal na sya sa may likod ng kotse ko sabay inilagay ko ang aking kanang kamay sa likod ng kotse which get him trapped

gusto kong matawa sa expression ng kanyang muka ngayon ngunit pinili ko paring gawin ang normal na cold kong muka at boses

"don't ever mess with me again" i said in cold tone and i can notice that he already shiver in that tone i just smirk

ng biglang....

i felt like some electrons had make my heart beats fast

urgghhh ang sakit napahawak nalamang ako sa aking dibdib

nagaalala syang lumuhod sa harapan ko maya maya pa ay nandilim ang paningin ko

TYRONE SMITH'S POV

its like damn i cant help it bakit ba kasi ako nagaalala sakanya siguro dahil alam kong mayaman sya

nagaalala ako sakanya kasi baka isipin ng mga tao ako ang dahilan kung bakit sya nawalan ng malay

nandito ako sa labas ng E.R ng biglang dumating ang manager ni miss harris

bakas sa muka nito ang pagaalala walang segundo at oras na tinatanong nito sa doktor ni miss harris kung ayos na ba ito

sabay lumingon sya saakin sabay sabing

"what really happen to her?" sinabi nya ng may pag aalala sa tono nya

napalunok na lamang ako ng sariling laway sabay sabing

"ahh kasi po kanina muntik ko na syang mabangga kaya naman lumabas sya at ng makalapit na sya sa akin bigla na lamang po syang napaluhod sabay humawak sa dibdib " di mapakaling sabi ko na parang nagtaka naman sya

"panong nangyaring sumakit ang kanyang dibdib baka naman di nya lang sinabi sakin that she already have heart failure naku i wish that its not like that"bulong nya sa sarili

"ahm mam pede po bang kumain muna po ako? "

" ahh sige lang salamat nga pala huh ako na bahala sakanya" sabi nya habang nakangiti ngunit bakas ko parin ang pagaalala sa kanyang mga mata

bakit kaya ganun sya kung magaalala kay miss harris?

talaga bang manager nya lang yun?

ahh siguro mother nya talaga yun

lumabas na ako ng hospital ayt di pa nga pala ako nagpapakilala

ako nga pala SI TYRONE SMITH mayroon lamang akong simpleng pamumuhay at mayroon din akong kaibigang babae sya naman si JANICE KIM sya lang ang kaisa isa kong kaibigan ang masaklap pa is babae sya hahaha pero isa lang ang piangtataka ay ang halos magkamuka sila ni natasha napaka malas ng buhay nya at halos kabaliktaran ng buhay nya ang buhay ni natasha kaya naman minsan nagpapanggap syang si miss harris para lang magkapera

and i also have a sister her name is Daniela loxerelia

ng makalabas na ako nagulat nalang ako ng mayroong babae na lumapit sakin at nagtanong kung boyfriend ba daw ako ni miss harris hayst ganito na pala kapag naka sama mo ang isang sikat marami nang makakakilala at makakapansin sayo

i really this kind of life ito ang isa sa dahilan kung bakit ginusto ko ring umalis sa poder nila daddy

i hate attentions and in my family's life and reputation i cant have a simple life

yung tipong buhay na walang nakakakilala sayo at nag e-expect na maabot mo ang standard na gusto nila

umiling na lang ako upang tantanan na nya ako at dahil sa sagot sa nya ahh na may pag kasarkastiko na parang hindi kombinsido alis nalang ako upang mawala na ang kanyang matang nakaka ilang matapos kong umalis naging maayos naman ang aking buhay na nakauwi sa bahay

NATASHA'S POV

nagising nalamang ako na puro puti na ulit ang paligid akala ko ay paniginip lang lahat ngunit pag ka tingin ko sa bintana ay nakita ko ang aking manager na si miss lee na may nagaalala expression

ano toh unlimited na ang mga bangungot hahaha kelan na kaya ako makakabalik sa totoo kong mundo

nang malaman ng nurse na nagising na ako pinawag nya ang doctor at sinuri ako

nakita ko naman si miss lee na bigla na lamang pumasok sa ER sabay tanong sa kin kung ok na ba ako

tanging tango lang ang sinagit ko sanay na din naman sakin si miss lee kasi nga kilala ako sa grupo namin na cold sabi ko nga

"BE A SNOW COLD AND SILENT" yan kasi moto ko sa life hahah pero deep inside napaka kalog kong tao ayoko lang ipahalata sa iba kasi nga

i believe that every one can betray me can stab me while I'm not infront of them sabi ko NGA LOOKS ARE DECEIVING kaya wala akong pinagkakatiwalaan

tska nga pala mahilig ako sa books kasi nga naniniwala din ako that BOOKS CAN'T BETRAY US

hahaha dami kong moto noh that's life marami akong pinagaaralan kaya ganun

napag pasyahan ni miss lee na kumain na muna since ok na din naman ako kaya naman ako heto nakapikit at ramdam ko na ang pag bigat ng aking talukap and then i finally fall asleep

AUTHOR:

hahaha so yun guyz sorry yan lang ang story im just a reader lang kasi that turns into a author hahaha and please dont forget to VOTE AND COMENT OR SHARE HAHAHA THANKS AND GOODNIGHT time check 10:32 pm