Devil 51: Carried Away

Erhis's Pov

Nanlaki ang mga mata ko sa nangyari at nataranta.

"Dr. Gravalez! Are you okay?" Tarantang tanong ko at mabilis na kinuha ang tissue at wala sa sariling ipinunas sa damit ni Dr. Gravalez.

"I'm sorry. Did I said something terrible?" Tanong ko habang pinupunasan ang damit niya na namantyahan ng kape.

"I..uh...I'm o-okay." Atubiling sagot naman niya at bahagyang hinawakan ang kamay kong nagpapahid sa damit niya.

Muli akong kumuha ng tissue at pinahid sa baba niya na natapunan din coffee ngunit nang dumako ang tingin ko sa labi niya ay agad akong napahinto at dun ko lang napansin ang ginagawa ko.

Agad na nag init ang mukha ko habang nanlalaki ang mga mata kong napatingin sa mga mata niya. Bakas din ang pagkabigla sa hitsura niya kaya naman agad kong binawi ang kamay ko.

Napaupo ako ng maayos.

"S-sorry..I just got carried away." Hindi makatinging turan ko.

"It's alright and thanks." Aniyang bahagyang napangiti.

At dahil nga natapunan siya ng kape ay agad akong nagpaalam sa kanya na aalis upang makauwi narin siya at makapagpalit ng shirt.

"But since we're here in a mall, instead of going home can you give me a little favor to accompany me to buy a new shirt?" Aniya.

Bahagya kong natigilan.

"Well, if that's only okay with you if not I'll just-!"

"Okay, let's go." Agad na sagot ko at nagpatiuna nang lumabas ng coffee shop subalit sa paglingon ko ay sakto namang dumaan ang waitress na may dalang tirang mga coffee sa nilinis nitong table at ang masaklap pa ay natapon ang mga ito sa suot kong blouse.

Napasinghap ako sa nangyari.

"Naku, so sorry ma'am. Hindi ko po sinasadya. Sorry po talaga." Anang nakabangga ko.

Gusto ko sanang mainis subalit nang makita ko ang concern na hitsura ng waitress ay agad akong nakaramdam ng habag dito.

"It's...it's okay, it's my fault anyway. I'm sorry too." Sabi ko nalang saka tinulungan siyang pulutin ang natapong mga spoon and fork na dala niya. Subalit bago pa ako mapaupo ay may mga kamay nang sumakop sa balikat ko kasabay nito ang pagsalikop ng coat sa likod ko.

"Wear this for the meantime." Anang masuyong boses sa likod ko at nang tingnan ko ito ay ang nag aalalang mukha ni Dr. Gravales ang nakita ko. Bahagya akong natigilan at napatitig sa kanya.

Napangiti naman siya at pinasuot sakin ang coat nya. Medyo nagulat pa ako nang ibutones niya ito upang itago ang nabasang bahagi ng blouse ko.

"It became transparent on your white blouse." Aniyang hindi tumitingin sakin.

Dun ko lamang naalala na manipis na white blouse nga pala ang suot ko.

Tinulungan niya ang waitress sa mga dala nito saka ako muling hinarap.

"Well, I guess you don't have a choice but to come with me to buy a new clothes." Nakangiting turan niya.

Bahagya akong natawa sa sinabi niya.

"Well I guess so too." Sagot ko.

"Well then. Let's go." Aniya at nagulat pa ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko saka ako iginiya palabas ng shop.

Una naming pinuntahan ang ladies store. At habang pumipili ako ng blouse ay nakaupo naman sa waiting area si Dr. Gravalez while looking at the magazine.

"Gosh! Ang gwapo nya."

"Sino kaya ang sinamahan nya rito?"

"Single pa kaya sya? Sa hitsura nya mukhang meron na syang gf."

"So what if may gf na sya? I can snatch him anyway!"

Natigilan ako sa mga narinig at nang tingnan ko kung saan iyon nanggaling ay di ko napigilang mapataas ng kilay. Dalawang babae ang nakita ko na mukhang namimili rin ng mga damit.

Hah! What a bitch! Sino sya sa akala nya? Snatch him? Hah! How dare you!

At bahagya pang nag ayos ng suot niya ang babae at akmang aalis na nga upang lapitan si Dr. Gravalez nang inis na umalis rin ako at kunwaring nabangga ko siya sa likod.

Nagulat siya at inis na napatingin sakin dahil muntik na siyang mapasubsob sa pagbangga ko.

"Opps, I'm sorry. I didn't mean to." Kunway mabilis kong turan at akmang aalalayan siya nang iwaksi niya ang kamay ko.

"What the hell bitch! Sorry? Muntik na akong masubsob tapos sorry?!" Galit na sigaw niya sakin.

Uh-oh! Bahagya akong naalarma dahil hindi lang pala siya bitch. Palengkera din.

"I really didn't mean to bump into you. I'm sorry." Hinging paumanhin ko though medyo guilty ako dahil sinadya ko talaga syang banggain.

Malay ko bang lampa ka!

"Sorry mong mukha mo! Kung di ko pa alam na sinadya mong gawin yun! Ano bang gusto mo? Away?" Aniyang galit na galit na kunti nalang ay ilalampaso na niya ako.

"I already said sorry. Ano pa bang gusto mong gawin ko?" Medyo inis na ring sagot ko.

"Hah! Ang lakas din ng loob mong sumagot! Hindi mo ba ako kilala?!" Sigaw niya. At dahil malakas ang bibig niya ay unti unti na kaming nakakatawag pansin sa iba pang naroon, which is not good.

Geez, kakabati lang namin ni Eros. He will definitely angry with me kapag nakarating na naman ito sa kanya.

"Do I need to know you?" Sagot ko sa babae na hindi naman kagandahan.

"Hah! Pwes, hayaan mong magpakilala ako sayo, you slutty bitch!" Aniya at nagulat pa ako nang tumaas ang kamay niya at akmang sasampalin ako nang biglang may pumigil na mga kamay sa braso nito.

"Touch her and you're dead!" Anang baritonong boses sa likod ng babae.

Gulat na napatingin kami sa nagsalita at medyo gumaan ang pakiramdam ko nang makita si Dr. Gravalez.

Napalunok ako at bahagyang napatitig sa kanya lalo na nang lumapit siya sakin at masuyong inayos ang ilang hibla ng buhok ko na napunta sa mukha ko.

"Are you okay?" Masuyong tanong niya.

"I..uh.." Atubili akong sumagot ngunit nang makita ko ang matalim na tingin ng babaeng nakaaway ko ay agad akong napahawak sa dibdib ko at nagkunwaring natatakot.

"I'm not okay. Hubby, let's get out of here please?" Saad ko at agad na yumapos sa braso ni Dr. Gravalez. Bahagya namang natigilan si Dr. Gravalez sa inasal ko ngunit mukhang nakuha nya rin ang ibig kong sabihin kaya naman sumunod nalang din siya sa nais ko.

"Okay, Wifey." Aniya at hinarap ang babae kanina.

"If I'm not mistaken, my wife already said sorry to you. And it's not like she intended to bumped you on purpose. But instead of acknowledging her apology, you mistreat her in front of everyone. I guess you owe an apology with my wife too." Aniya sa babae na noon ay natulala na.

"Ah...ehehe..ano...s-sorry miss, hindi ko sinasadya. Nadala lang ako ng galit ko. Haha. Pasensya kana pogi. Hindi ko alam na asawa mo pala sya." Atubiling wika ng babae.

"It's alright. I hope you don't get carried away everytime someone's bumped on you." Sagot ko habang nakayapos sa braso ng asawa ko este ni Dr. Gravalez.

"Wifey, are you done searching for your clothes?" Maya mayay tanong ni Dr. Gravalez na mukhang ineenjoy ang pagiging asawa ko.

Bahagya pa akong nagulat nang ipulupot niya sa beywang ko ang isa niyang braso.

Maang na napatingin ako sa kanya. Ngunit sumenyas lang siya na nasa paligid pa ang babae kaya naman atubili akong napangiti.

"No Hubby, I think I'll try the other store nalang." Sagot ko at inaya na siyang lumabas sa store na iyon.

Nang makalabas ng store ay dun lang ako nakahinga ng malalim.

"Geez, I can't believe it! Did I just encountered someone like that?" Hindi makapaniwalang bulalas ko.

Mahinang tawa naman ang narinig ko sa gilid ko.

"Yes you did."

"Did you just see her reactions?" Hindi parin makapaniwalang bulalas ko.

"Uhuh."

"Jesus, I can't believe there really is someone who will pick a fight in a public place for just a simple misunderstanding and to think that she's a woman."

"Uhuh."

Magsasalita pa sana ako nang mapansin kong nakayapos parin sa beywang ko ang braso nya.

Bahagya akong napatigil sa paglalakad at marahang tumingin sa kanya.

Takang napatingin naman siya sakin.

"What?" Maang na tanong niya.

Napataas ang kilay ko.

"At mukhang naenjoy mo rin ang pagiging asawa ko Dr. Gravalez."

Natigilan siya at marahang napatingin sa braso niya na nakayapos sa beywang ko.

"Oh! Haha..I'm sorry. I just...carried away." Natatawang turan niya.

"Really? Uso ba ang nakacarried away ngayon?"

Lalo siyang natawa sa sinabi ko ngunit ilang sandali pa ay muli siyang nagsalita.

"But I saw you." Aniyang pilyong nakangiti.

"Saw me what?" Takang tanong ko.

"You bumped her on purpose."

Nagulat ako at napatingin sa kanya.

Jesus! He saw that? What the...arrgghh! Erhis!

Agad na nag-init ang mukha ko sa nalaman.

Lumapit siya sakin at inilapit ang mukha sa gilid ko at bumulong.

"But I'm up for our next acting Wifey."

Napasinghap ako sa narinig at mabilis na napatingin sa paligid dahil baka may nakarinig sa sinabi niya.

"Dr. Gravalez!" Suway ko sa kanya at pinandilatan siya ng mga mata.

Malutong naman siyang natawa.

"Drop the formality wifey, you can just call me James or Hubby." Aniya at muling natawa.

Hindi ko napigilan ang pang aasar nya at ilang beses ko siyang hinampas sa braso.

"Aww..aww..wifey!" Kunway angal niya.

Hindi ko alam kung paano ba nagsimula ang lahat ngunit sa sandaling oras na nakasama ko sya ay mabilis ng napalagay ang loob ko at hindi na ako nailang pa.

Maging ang pangpapanggap namin na mag-asawa sa buong araw na magkasama kami ay para bang normal nalang samin.

Maybe because I was childish or maybe because he was such a nice guy.

And I don't know how the things start. But we ended up in a couple shirt that we bought in store that we run to.

And we didn't notice the time only if Mom didn't call me saying that it's passed dinner but I'm still outside, we might just hanging out together until morning.

But still we took dinner together and he insisted to take me home.

On the way home, we still can't get enough with chatting together. He has a sense of humor and I like the way he pick a jokes not to mention his skills in pick up lines.

I never thought I would find someone like him.

Someone who will get and understand the real me. Not the one who I am supposed to be.

After naming makarating sa gate ng Montero's Mansion ay pinagbuksan pa niya ako ng pinto ng sasakyan saka nakangiting iginiya ako palabas.

"So, this is it." Aniyang nakangiti.

"Yeah, well. Thank you. I guess my day off was paid off." Nakangiting turan ko.

"Really? I hope you didn't get bored around me." Aniya.

"What? How am I supposed to get bored? Did you see me get bored all day?" Natatawang sagot ko.

Magsasalita pa sana siya nang may dumating na sasakyan.

It's Eros.

Bahagya akong lumayo kay James nang bumaba ng sasakyan si Eros.

"Good evening Doc Montero." Bati ni James dito.

"Hi, good evening." Aniyang takang napatingin sakin at kay James.

"Did you...change your clothes?" Tanong niya habang nagpapalipat lipat ng tingin samin.

Oh shoot! We're wearing a couple shirt.

"Uh..it's a long story.." Atubiling sagot ni James.

"Well, James and I got dirtied our clothes so we bought a new one and it happens to be a couple shirt." Mabilis na sagot ko.

"Really? But where's your car?" Ani Eros.

"I left it in a parking lot. I will get it tomorrow." Sagot ko.

"Ah.." Aniya ngunit sa hitsura niya ay may nais pa siyang sabihin.

"And you just got home?" Ani Eros.

"Yeah, well..we just hang out a little bit." Sagot ko.

"At this hour?"

Natigilan kami ni James at sabay pa kaming napatingin sa aming wrist watch.

It's 11: 27pm

What? Maghahating gabi na?

Ilang sandali pa ay si James na ang sumagot.

"Well, sorry Doc Montero. I just...carried away. But I'll assure you that I didn't do anything to Ms. Montero that against her will."

Muntik pa akong matawa nang marinig ang 'carried away' na sinabi nya.

Napatingin naman sakin si Eros at bahagyang napataas ang kilay.

At ilang sandali pa ang lumipas nang magpaalam na si James samin.

"So, did you had fun?" Tanong ni Eros.

"Yeah." Wala sa sariling sagot ko habang nakatingin parin sa sasakyan ni James.

"Well, that's good. It's not fun if you still call him Dr. Gravalez while wearing the same shirt."

Natigilan ako at napatingin sa kanya upang salubungin ang madilim niyang mukha habang nakacross arms.

"Uhh..well, we just drop the formality and decided to use our first name. And I told you, we dirtied our shirt kaya napabili kami pareho ng bagong shirt." Sagot ko.

Napataas ang kilay niya.

"And there's only one design shirt in that store that's why you have no choice but to buy the same?" Antipatikong tanong niya.

"Eros, I'm tired. Please, if you're going to scold me, pwedeng tomorrow nalang?" Nakapout na turan ko.

"And now you're tired? I thought you had fun hanging out with him? You didn't even notice the time. Did you even call mom and informed her that you're going to be late tonight?"

"Of course I did. Please brother. I feel tired now. Let's just go home okay?" Saad ko at mabilis siyang hinalikan sa pisngi saka nagmamadaling lumapit sa gate ngunit naalala ko na malayo pa pala sa gate ang bahay kaya sa sasakyan ni Eros nalang ako lumapit at sumakay.

Napailing naman si Eros saka sumunod sakin at ipinasok ang sasakyan sa gate.

At paglapat palang ng likod ko sa sandalan ng upuan ay hinila na ako ng antok kaya naman ipinikit ko na agad ang mga mata ko at hinayaan si Eros sa sermon nya.

Few moments later ay naramdaman ko nalang na umangat ako sa upuan ko at binuhat papasok ng bahay. Dahil pagod na ako ay yumakap nalang ako sa leeg ni Eros at nagpatuloy sa pagtulog.

Ilang sandali pa nang maramdaman ko ang malambot na kama saking likuran at mabilis akong yumakap sa unan ko.

I felt someone removed my sandals and close the window.

"Eros..thanks.." I said in a low voice.

He sat at my bed and patted my head.

"When will you call me brother, silly girl."

"Kuya.." I said.

I heard him chuckled.

"I guess you're not really a child anymore." He said and a few moments later I felt his lips kissing my forehead.

"Good night silly girl."

---