Chapter Seventeen

Agaser pov.

Hanggang ngayon hindi padin nagigising si ate angelica, dalawang araw na ngayon. May tama sya sa tagiliran at ang sabi ng doctor ang medyo malala daw ito dahil mahina ang katawan ni ate.

Napaisip ako sa mga nasasaksihan ko nun.

Flashback

"Atee!" Sigaw ko habang tumatakbo papalapit sakanya.

May tama sya ng baril at nakatayo lamang si kuya rey sa harapan nya ng nakatulala hanggang sa may ingay na nangyari na parang naka record ito.

"Congratulation, you found your soulmate. The challenges is now end, u can now live your normal life. See u." Ang sabi nito.

'Challenges, normal life, soulmate?' Tanong ko sa isip ko, gulong gulo na ako sa nangyayari ngayon sa harapan ko.

At maya maya lang ay may dumating na ambulansya, pero ang nakakapag taka ay walang pulis, pero wala na akong pake dun. Ang inaalala ko lang ay ang kalagayan ngayon ni ate.

End of flashback

"Kumain ka kaya muna, kahapon kapa nandito" ang sabi sakin ng panget na toh na si ethan.

"Ikaw kaya kainin ko dyan!" Wala sa sariling sabi ko, walang sumagot sakin kaya naman pag lingon ko ay nakatingin sakin si ethan habang naka takip ang dalawa nyang kamay sa mukha nya na animoy gulat na gulat.

"Ang wild mo naman baby" panunukso nya sakin kaya inirapan ko nalang.

Agad kaming napilingon sa pinto ng kwarto dahil biglang may iniluwa doon na limang lalaki na puro may mga dalang baril kaya naman ay agad akong kinabahan.

Lumapit ako kay ethan at napayakap sa sobrang takot, kahit sya ay nararamdaman ko ang takot nya.

"Kuya rey" bulong ko dahil pumasok sya sa kwarto namin na may bitbit na pagkain.

"Anong nangyayari dito" tanong nya na may halong pag aalala ng makita nya ang limang mga lalaki.

Agad na binaril ng isang lalaki sa puso si kuya rey kaya napatili ako.

At agad naman akong lumapit sa naka hilatay na si ate angelica upang protektahan ito kahit wala akong panlaban, at agad namang sumunod sakin si ethan para takpan ako.

Ngunit agad akong nanlumo ng binaril din sya sa may puso at nag talsikan saakin ang mga dugo.

Halos puno na ng dugo ang kwarto.

Iyak lang ang tanging nagagawa ko dahil ano mang oras ay maaari nila akong baralin at wala na akong kawala pa.

"w-wag si ate please" utal na sabi ko ng makita kong tinitignan nila si ate.

Agad na tinutok sakin ng isang lalaki ang baril nya at tsaka ito pinutok sa may bewang ko, at agad nandilim ang paningin ko. Pilit kong inaaninag ang gagawin nila kay ate hanggang sa nakita ko nalang na ang isang lalaki ay tinapat ang baril nito sa ulo ni ate.

"Wag" pabulong kong sabi dahil hinang hina na ang katawan ko.

at halos mag wala ako ng ipinutok niya ang baril sa ulo ni ate at nagtalsikan ang dugo nito.

Hindi kona alam ang gagawin ng pinaputukan ulit ako sa may bandang puso hanggang sa hindi nako makahinga at nag dilim nalang ang paningin ko.