Chapter five : Should I consider it as destiny? *SPG*
"By the way, do you already have a boyfriend or husband?"
Ang tanong na ito ang biglang nagpabilis ng heart beat ni Yana. She don't know how she will answer the question.
Yes. They are close before kaya kilala na talaga nila ang isa't-isa. Pero dahil matagal silang hindi nagkasama, ang awkward na ng dating. Before, he can casually ask that question--until now. Pero iba na ang dating kay Yana ngayon.
"You asked the same question even before we parted ways," Yana answered in her awkward tone at nag sip siya sa coffee niya.
Hindi niya matitigan sa mata si James.
"Siguro dahil nasanay na lang ako na itanong," saad ni James and he smiled. "May galit ka pa ba sa akin?"
Napailing lang si Yana sa tanong ni James. Hindi na sana tinatanong ang isang obvious naman na ang sagot.
"Bakit naman ako magagalit sa 'yo? It was all in the past," then she showed her fake smile.
Kunyari hindi siya affected. At isa pa, totoo namang it was all in the past. Pero may part kasi sa isip ni Yana na what if James confessed to her? Siguro hindi naging sila ni Matt. Siguro hindi nakilala ni Yana si Matt. Siguro masaya siya ngayon kay James.
"Siguro hindi pa naman hulli ang lahat. Can I make things up?"
"What do you mean? Na ibalik 'yung dati? Wala naman nagbago," paliwanag ni Yana.
Hindi na lang umimik pa si James at nag smile na lang siya as response.
NAKATULALA si Archer nang abutan siya ng kanyang accountant sa kanyang office. He was occupied for what happened recently.
"Sir?" Ang boses na ito ang bumasag sa pagkatulala ni Archer.
He composed himself at sinalubong niya ng ngiti ang kayang accountant.
Umupo sila sa may couch. Facing each other.
"What brings you here?" Bungad ni Archer sa accountant. Bata-bata pa ang accountant ni Archer. Nasa early 20's pa lang ito. Actually, staff siya ng accounting firm.
"Hindi po ba kayo ang nagpapunta sa akin dito?" Kunot noong tanong nito.
Nag-isip muna si Archer. Inalala kung nagpatawag ba siya.
Medyo natawa pa siya nang maalala niya.
"Ah yes. Oo nga pala," sagot pa nito. "I'm sorry, Vince. I almost forgot," dugtong pa nito.
Napailing-iling na lang si Vince. "I can see through your eyes Sir. Mata ng in-love 'yan," tukso pa ni Vince.
Napangiti lang si Archer at kinuha niya ang documents sa table niya at bumalik sa pwesto niya.
"Here. May letter kasi akong natanggap from BIR," inabot ni Archer ang letter. Nakasobre pa ito pero nabuksan na.
"Tapos I think kailangan niyo itong mga ito," sunod niyang inabot ang docuements na naka-green expanded folder.
Binrowse naman ni Vince ang mga documents na pinasa ni Archer. Napatango lang siya nang ma-confirm niyang kumpleto na ang kailangan niya.
"Sige po Sir. Inform na lang kita once na matapos ko ito," Vince said at nilagay niya sa back pack niya ang mga documents.
"May deadline ka bang tinatapos ngayon?" Sabay hawak si Archer sa kanyang baba na tila may pinaplano. Nakuha pa niyang mag dekwatro at napasandal siya sa couch.
"Bakit po? Mukhang after thirty days pa po ang deadline ng letter from BIR. Tatapusin ko na ba agad?" mapag-alinlangang tanong ni Vince.
"No. Not that. Hihiramin muna sana kita sa firm mo." Tinanggal ni Archer ang kamay niya sa baba niya. Tinanggal niya ang dekwatro niya at medyo linapit ni Archer ang sarili kay Vince. "Remember you said na may sakit si Snow. 'Yung pusa mong white. May alam akong Vet Clinic," paliwanag pa nito.
"Naku. 'Wag na Sir. Tsaka ordinary na pusa si Snow. Makaka-recover din siya," pagtanggi ni Vince. "Tsaka mahal ang magpa-vet" dugtong pa nito.
"As expected sa accountant," natatawang saad ni Archer. "It's on me. Ano, deal?"
"May bayad po ba ang araw ko?" paninigurado ni Vince.
"Of course. Kaya nga kita ipapa-alam sa firm mo. Ako ang bahala sa boss mo," paninigurado ni Archer.
"Okay Sir. Deal," sagot ni Vince.
Mabilis na tumayo si Archer at kinuha ang susi ng kanyang kotse sa drawer niya.
"Let's go," atat na saad ni Archer.
"Ngayon na Sir?" Napakamot sa ulo si Vince. Hindi talaga niya gets ang nangyayari.
"Yes. Urgent matter na may sakit ang pet mo," paliwanag ni Archer at nagtungo na siya sa kotse niya.
Sumunod na lang si Vince habang umiiling-iling.
Kapatid na ang turing ni Archer kay Vince. Kahit mag one year pa lang si Vince as accountant in charge niya, napalapit na siya rito. Sabay pa sila minsan mag lunch at nagba-basketball pa sila every weekend, kung walang deadline si Vince.
DAHIL sarado kahapon ang vet clinic ng Tita Matilda ni Yana, medyo marami-rami ang customer na nagpunta sa kanya ngayon. Wala pa naman siyang assistant.
"Ilan pa po ang nakapila sa labas?" Tanong ni Yana sa babaeng nasa mid 30's. Buhat niya ang kulay orange na pusa na katatapos niya lang i-check up.
"Isa na lang," nakangiting sagot nito at tingungo na ang pintuan.
Napahinga ng malalim si Yana sa narinig niya. "I'm exhausted," saad pa niya sa sarili at tinignan muna ang oras. "Passed 3 pm na pala. Hindi pa ako nag lunch," dugtong pa niya sa sarili.
"Next," Yana said at pumasok ang isa pang pasyente.
Mabuti na lang at hindi severe ang case ng tuta na dinala sa kanya. Mabilis itong ginamot ni Yana at niresetahan ng gamot. She will call it a day after ng customer niya. Kailangan niya na rin kasing kumain at matulog.
Hinatid pa ni Yana hanggang sa pintuan ang kanyang customer.
"Salamat po ulit," saad ng customer niya bago tuluyang umalis.
Ngumiti lang si Yana bilang response at ni-lock ang clinic.
"Wait!"
Parang gustong maiyak ni Yana sa narinig niya. Gusto na niya talagang mag lunch sana dahil nanghihina na siya sa gutom.
Huminga muna ng malalim si Yana at hinanda ang kanyang smile bago siya humarap.
"Sorry pero sarado na ang clinic," saad ni Yana pagharap niya.
"Ikaw?" mabilis din nawala ang smile ni Yana nang makita niya si Archer.
Sa likuran ni Archer, lamabas si Vince na hawak ang kanyang white na pusa. Naglalaway ito na tila nalason.
"Anong nangyari?" nag-aalalang tanong ni Yana kay Vince.
"Parang may nakain po atang hindi pwede sa kanya," sagot ni Vince sa malungkot na boses.
Kahit kailan talaga hindi kayang tanggihan ni Yana ang ganitong klaseng pangyayari. Nakalimutan niyang gutom na pala siya.
Mabilis niya ulit na binuksan ang clinic niya at pinatuloy sila Vince at Archer.
Binulungan ni Archer si Vince na lumabas muna siya para ma-solo niya si Yana.
Medyo kinilig naman si Vince at sinenyasan pa niya si Archer ng fighting!
"Palagay ko may nakain siyang insekto na hindi dapat," saad ni Yana habang patuloy na ginagamot ang pusa.
Parang hindi narinig ni Archer ang sinabi ni Yana dahil pinagmamasdan lang nito ang kabuuan ni Yana. Archer can't get over for what happened between them.
Napa-smile si Yana nang napansin niyang medyo hindi na naglalaway ang pusa. Pinaliwanag niya kay Archer kung ano ang gagawin para tuluyang gumaling ang pusa. Puro tango lang si Archer.
"By the way, nasaan na 'yung may-ari ng pusa?" Tanong ni Yana habanag sinasabon niya ang kamay niya sa sink.
"May tumawag sa kanya," maiksing tugon ni Archer.
Tumango lang si Yana as response. Pumunta siya sa table niya at nanguha ng tissue para punasan ang kamay niya.
"By the way, sa nangyari kahapon," bungad ni Archer at nilapitan niya si Yana.
Napatigil si Yana sa pagpunas ng kanyang kamay. Hinawakan ni Archer ang kamay niya.
"I won't say sorry. Don't overthink. Hindi aksidente ang nangyari," dugtong pa ni Archer.
"Those sincere eyes. Ito ang hindi ko kayang i-resist," sa isip ni Yana.
Nagulat si Yana nang mas lalo pang lumapit si Archer sa kanya.
"I told you, I already forgot what happened. Kung meron man," Yana in her normal voice. Hindi siya pwedeng ma off guard in front of Archer.
Niyakap siya ni Archer at hinawakan nito ang butt ni Yana. He pulled closer.
Sa ginawa ni Archer, ramdam na ramdam niya ang alaga ni Archer sa pusod niya. Mas matangkad si Archer kaya doon ito tumapat.
Nilapit ni Archer ang bibig niya sa tenga ni Yana. "Now tell me. Is my dick small?" Archer said na tila tinutukso si Yana.
Medyo tinaas baba pa ni Archer ang hawak niya sa butt ni Yana kaya napa-moan ito.
"Aahh.." Yana in her seducing voice.
Napangiti si Archer sa narinig niya. Kumalas siya yakap niya kay Yana. Mariing niya itong hinalikan at binuhat si Yana.
Pinalupot ni Yana ang hita niya sa balakang ni Archer. Sa ngayong pagkakataon, ramdam na ramdam ni Yana ang alaga ni Archer sa bukana niya.
Naglakad si Archer na hindi pinuputol ang halik papunta sa cr. Ni-lock ni Archer nang marating ito.
Archer started moving his hands to Yana's breasts. Hindi mapigilan mapaliyad ni Yana sa ginagawa ni Archer.
"Aaahhh.." saad ni Yana habang nakahawak siya sa ulo ni Archer.
Archer removed Yana's blouse and her bra. He started sucking Yana's breasts.
"Sir?" Ang boses na ito ang nagpatigil sa dalawa.
Halos hindi sila huminga sa narinig nila. Nakalimutan nilang kasama pala ni Archer si Vince.
"Snow, magaling ka na?" nagawa pang kausapin ni Vince ang pusa. Binuhat niya ito at nilibot ang clinic.
"Saan na kaya siya?" kinuha ni Vince ang cellphone niya. Tinawagan niya si Archer.
Napalingon si Vince sa cr nang doon niya narinig ang tunog ng cellphone.
Parang nakuha na ni Vince ang pangyayari kaya pinatay niya na rin agad ang tawag.
"Uwi na tayo Snow. Mukhang nakalimutan na tayo ni Sir," sinadya talagang pinaringgan ni Vince si Archer.
Nang marinig nila ang pintuan at tuluyang umalis na si Vince, napatawa ang dalawa.
Sinandal ni Archer ang noo niya sa noo ni Yana.
"Akala ko mahuhuli na tayo," saad pa ni Archer and he kissed Yana.
Tinuloy ni Archie ang ginagawa niya. Bumaba ang halik ni Archer. Down to Yana's breasts.
"Ahhh.. Kailangan muna natin i-lock ang clinic. Ahh.. Baka may pumasok," Yana said in between her moans.
"No need. I know Vince. Sarado na ang clinic," Archer said at medyo kinagat ang nipple ni Yana.
Sa ginawa ni Archer, napalakas ang moan ni Yana at napasabunot pa siya.
"Archer.." Yana in her seducing voice.
Pinasok kasi ni Archer ang kanyang kamay sa pants ni Yana. He inserted his middle finger in Yana's vagina.
"Hindi pa ako nag lunch," pinilit masabi ito ni Yana.
Napahinto si Archer sa narinig niya. Nilabas niya ang kamay niya sa pants ni Yana.
"Mag 4pm na hindi ka pa nag lunch?" Napalitan ng galit na nag-aalala ang reaksyon ni Archer.
"Paano ako makakapag-lunch kung nonstop naman na ang dating ng mga clients ni Tita," sagot ni Yana habang sinusout ang damit niya.
"So kung 24hrs kang may client, you will not eat for 24 hours?"
"Bakit ka galit? Dahil ba hindi natuloy ito?"
Mahirap talaga pagalitan ang gutom. Matatalo ka lang.
"No. Not that. I'm sorry. Nag-aalala lang ako. What if ma-fatigue ka sa ginagawa mong ganyan," paliwanag ni Archer.
"Nag-aalala? Bakit? Anong meron ba sa atin?"
"I like you. Gusto kita," Archer in his sincere voice. "Hindi pa ba sapat na reason 'yun para mag-alala ako sa 'yo?" dugtong pa nito.
Heart melting ang salita ni Archer kaya hindi agad nakapagsalita si Yana. Nakatingin lang siya kay Archie.
"Bakit?" Ang tanging natanong ni Yana.
"Because you're my first love. I'm your first love too."
Napailing si Yana sa sinabi ni Archer.
"You still don't remember me?" tanong ni Archer. "Paa, tuhod, Yana at Jimboy, magkaibigang tunay," dugtong pa ni Archer na may tono ng paa tuhod.
Umiiling-iling lang si Yana sa narinig niya. Pumatak din ang luha niya sa pisngi.
"Pa-patay na si Jimboy," saad ni Yana at napa-hagulgol siya.
Yinakap ni Archer si Yana habang hinahaplos niya ang likod nito.
"Buhay pa ako Yana."
Tinulak ni Yana si Archer kaya napaatras ito. Kinuha ni Yana ang bag niya at ang susi ng kotse niya sa drawer.
"Yana," tawag pa ni Archer pero hindi siya nito pinapansin.
"Magpapaliwanag ako." Sinusundan lang ni Archer si Yana.
Narating na ni Yana ang kanyang sa sakyan na hindi pa rin niya pinapansin si Archer. Hindi niya alam kung paano niya na ngayon haharapin si Archer.
Kinakatok ni Archer ang sasakyan ni Yana na tila nagmamaka-awa pero hindi pa rin siya nito pinansin hanngang sinindi na ni Yana ang makina.
Hindi na siya napigilan pa ni Archer. Iniwan niya si Archer na hindi niya manlang ito nakayang tignan si Archer. Ni lingunin manlang.
Halos mag blurred ang paningin ni Yana sa luha sa mga mata niya. Hindi niya mapigilan maging emosyonal sa pag-amin ni Archer. Hindi niya alam kung paano tanggapin ang nangyari.
Halos hindi siya makahinga sa nalaman niya. Parang may tumusok sa dibdib niya sa sobrang sakit.
Hininto ni Yana ang sasakyan nang marating niya ang dagat. Binaba niya ang bintana ng sasakyan.
Humarap siya sa bukas na bintana at sumigaw siya. Pakiramdam niya, magko-collapse siya kung hindi niya isigaw ang bigat ng nararamdaman niya.
"I am fooled," saad pa ni Yana at nagsimula nanaman siyang humikbi.