CHAPTER: 18

➪HAILEY'S POV

nandito na kami sa cafeteria, pero naagaw ng oansin namin si akisha na titig na titig kay kuya vince at nakatitig dito, taka naman kaming tumingin sakanya, ganon din si lead, nagkatinginan kaming lahat, bigla ay naramdaman ko ang malamig na simoy ng hangin

ng biglang nagtaas ng tingin si kuya vince at nagtama ang paningin nila ni akisha, pero ganon nalang ang gulat namin ng magkasunod na pumatak ang luha ni akisha, at hindi namin iyon maintindihan, halos naagaw na nila ang atensyon ng lahat, lahat kami ay naghihintay sa anong pwedeng mangyari

biglang napatayo si kuya vince at ganon nalang din ang gulat niya..

"𝐀𝐧𝐠𝐞𝐥..." pagkasambit niya non ay parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa narinig ko at ganon din ang iba..

➪RIHAN'S POV

"𝐀𝐧𝐠𝐞𝐥..." halos maestatwa ako sa narinig ko, hindi ako makapaniwala...

bumaling ako sa iba at ganon din sila...

kilala naming lahat si angel, ang nagpalambot sa puso ni kuya vince, naghahangad din kasi siya ng kapatid dahil sa nawawala ang kapatid niya ang nakatakdang prinsesa ang kapatid niya, ng pumunta siya sa mundo ng tao ay bata pa siya, hinanap niya non ang kapatid niya pero wala siyang nakita, at dumating si angel siya ang itinuring niyang prinsesa at parang tunay na kapatid..

Halos hindi mahinto si kuya vince noon kakadaldal dahil tuwang tuwa siya sa kapatid niya pero lahat ng yon nabago, simula nung may umampon kay kuya vince at mag asawang charmers iyon, ipinadala lang ng hari at reyna para maiuwi na si kuya vince, ayaw niyang iwan si angel non dahil itinuring na niyang tunay na kapatid, halos isang beses sa isang taon nalang kasi siyang umuuwi sa kaharian nila kaya nang makabalik siya dito ay hindi nadin siya nakabalik sa mundo ng mortal dahil sa dami ng misyon na iniatas ng hari at reyna, kaya minsan lang kami magkaroon ng misyon kapag wala lang si kuya vince..

mula noon ay nagbago siya, hindi na siya nagdadaldal at minsan nalang kung ngumiti, lagi din siyang nakatungo at malalaman nalang namin na umiiyak na pala siya, mas gusto na din niyang mapag-isa, hindi na siya nakukwento, lahat ng iyon ay epekto ni angel..

mas mahal niya pa yata si angel kesa kay myrthel..

➪AKISHA'S POV

Hindi ako makapaniwala, ang taong matagal na hinahanap ko, ang kuya ko, nasa harap ko siya ngayon at kitang kita ng dalawang mata ko...

kuya...

gusto kong tumakbo papalapit sakanya para yakapin siya, yakapin siya ng mahigpit, ng napakahigpit

gusto kong sabihin kung gaano ko siya kamahal..

gusto kong tanungin kung bakit niya ako iniwan, kung bakit iniwan niya ang pinsesa niya

iniwan niya ako...

"𝐀𝐧𝐠𝐞𝐥.... 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐬𝐞𝐬𝐚 𝐤𝐨" umiiyak na sambit ni kuya, lalapit na sana siya ng umatras si ako

"𝐈-𝐢𝐧𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐚𝐤𝐨" parang batang maktol ko, patuloy parin sa pagtulo ang mga luha ko

"𝐧𝐨-"

"𝐈𝐧𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐤𝐨, 𝐈𝐧𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐤𝐨! 𝐢𝐧𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐤𝐨! 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐚𝐤𝐨 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥! 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐛𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐤! 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐨 𝐤𝐨 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥!" parang batang maktol ko at humagulgol

wala akong pakealam sa nakakakita, ang tanging gusto kolang ay mailabas ng nararamdaman ko..

napakasakit...napakasakit

halos hindi ako makahinga, naninikip na ang dibdib ko dahil sa sakit na nararamdaman ko

kuya...

tuluyan na siyang lumapit at niyakap ako, isiniksik ko ang mukha ko sa dibdib niya at tuluyan ng humagulgol..

ang tanging gusto ko lang ngayon ay yakap, yakap na magpapadama sakin na hindi ako nag-iisa

at naramdaman ko iyon sa yakap ng kuya ko, ito ang hinahanap ko, yung kuya kong tatabi sakin matulog pag umuulan at malakas ang kulog at kidlat

"𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑛𝑎𝑡𝑎𝑡𝑎𝑘𝑜𝑡 𝑎𝑘𝑜 𝑎𝑛𝑔 𝑙𝑎𝑘𝑎𝑠 𝑛𝑔 𝑘𝑖𝑑𝑙𝑎𝑡"

"𝑛𝑎𝑡𝑎𝑡𝑎𝑘𝑜𝑡 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑟𝑖𝑛𝑠𝑒𝑠𝑎 𝑘𝑜? 𝑇𝑎𝑡𝑎𝑏𝑖 𝑠𝑖 𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑠𝑎𝑦𝑜" at tuluyan siyang tumabi at yumakap sakin

"𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑤𝑎𝑔 𝑚𝑜𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑖𝑖𝑤𝑎𝑛 ℎ𝑎?"

"𝑜𝑜 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛, 𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑘𝑜 𝑖𝑖𝑤𝑎𝑛 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑟𝑖𝑛𝑠𝑒𝑠𝑎 𝑘𝑜?"

Mas lalo naman akong humagulgol, namimiss ko yung kuya na mangaaway sa umaaway sakin yung

"𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑢𝑚𝑖𝑖𝑦𝑎𝑘 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑟𝑖𝑛𝑠𝑒𝑠𝑎 𝑘𝑜?"

"𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑖𝑛𝑎𝑎𝑤𝑎𝑦 𝑛𝑖𝑙𝑎 𝑎𝑘𝑜"

"𝑤𝑎𝑔 𝑘𝑎𝑛𝑎𝑛𝑔 𝑢𝑚𝑖𝑦𝑎𝑘, 𝑠𝑖 𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑎𝑤𝑎𝑦 𝑠𝑎 𝑘𝑎𝑛𝑖𝑙𝑎"

yung kuya na ibibili ako ng icecream para lang kumain ako, dahil ayoko sa pagkain ng bahay ampunan

"𝑎𝑦𝑎𝑤 𝑛𝑔 𝑝𝑟𝑖𝑛𝑠𝑒𝑠𝑎 𝑘𝑜 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑔𝑘𝑎𝑖𝑛?"

"𝑎𝑦𝑎𝑤 𝑘𝑢𝑦𝑎"

"𝑔𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑚𝑜 𝑖𝑐𝑒 𝑐𝑟𝑒𝑎𝑚?"

"𝑦𝑒ℎ𝑒𝑒𝑦𝑦𝑦𝑦!!! 𝑂𝑜 𝑘𝑢𝑦𝑎!!"

yung kuya na magtuturo sakin ng tama at mali, mali sa tama, ang kuya nu gumagabay sakin tuwina.

"𝑎𝑛𝑔𝑒𝑙 𝑎𝑛𝑜𝑛𝑔 𝑔𝑖𝑛𝑎𝑤𝑎 𝑚𝑜?"

"𝑤𝑎𝑙𝑎 𝑝𝑜"

"𝑎𝑛𝑔𝑒𝑙? 𝑠𝑎𝑏𝑖ℎ𝑖𝑛 𝑚𝑜 𝑘𝑎𝑦 𝑘𝑢𝑦𝑎"

"𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑘𝑢𝑦𝑎𝑎𝑎!! 𝑆𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑝𝑜! ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑜 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑝𝑜 𝑠𝑖𝑛𝑎𝑠𝑎𝑑𝑦𝑎𝑛𝑔 𝑠𝑢𝑛𝑡𝑢𝑘𝑖𝑛 𝑒ℎ"

"𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑚𝑜 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑠𝑖𝑛𝑢𝑛𝑡𝑜𝑘?"

"𝑘𝑎𝑠𝑖 𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑖𝑛𝑎𝑎𝑤𝑎𝑦 𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑎𝑘𝑜"

"𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑚𝑜 𝑠𝑖𝑛𝑎𝑏𝑖 𝑠𝑎𝑘𝑖𝑛? 𝑃𝑎𝑟𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑑𝑎𝑝𝑎𝑡 𝑎𝑛𝑔 𝑠𝑢𝑚𝑢𝑛𝑡𝑜𝑘!"

yung kuya na mahal na mahal ako...

"𝑚𝑎ℎ𝑎𝑙 𝑛𝑎 𝑚𝑎ℎ𝑎𝑙 𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑎𝑛𝑔𝑒𝑙, 𝑖𝑘𝑎𝑤 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑟𝑖𝑛𝑠𝑒𝑠𝑎 𝑘𝑜"

"𝑚𝑎ℎ𝑎𝑙 𝑑𝑖𝑛 𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑘𝑢𝑦𝑎!"

_____

"𝐼'𝑚 ℎ𝑒𝑟𝑒 𝑡𝑜 𝑠𝑎𝑦 𝑔𝑜𝑜𝑑𝑏𝑦𝑒"

"𝑘-𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑝-𝑝𝑙𝑒𝑎𝑠𝑒 𝑑-𝑑𝑜𝑛𝑡 𝑙-𝑙𝑒𝑎𝑣𝑒 𝑚-𝑚𝑒"

"𝐼'𝑚 𝑠𝑜𝑟𝑟𝑦 𝑎𝑛𝑔𝑒𝑙"

"𝑘-𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑛-𝑛𝑜, 𝐼-𝐼𝑚 𝑐𝑜𝑚𝑖𝑛𝑔 𝐼-𝐼𝑚 𝑐-𝑐𝑜𝑚𝑖𝑛𝑔 𝑤𝑖𝑡ℎ 𝑦𝑜𝑢 𝑗-𝑗𝑢𝑠𝑡 𝑝𝑙𝑒𝑎𝑠𝑒"

_______

"𝐽𝑢𝑠𝑡 𝑐𝑎𝑙𝑙 𝑚𝑒 𝑤ℎ𝑒𝑛𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑖𝑛 𝑑𝑎𝑛𝑔𝑒𝑟, 𝐼 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑏𝑒 𝑏𝑎𝑐𝑘"

"𝑝𝑟𝑜𝑚𝑖𝑠𝑒?"

_______

but you never came back...

Patuloy parin ako sa paghagulgol naramdaman kong hinaplos niya ang buhok ko

"𝐈'𝐦 𝐬𝐨 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥, 𝐬-𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐝-𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐢𝐧𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐧𝐢 𝐤-𝐤𝐮𝐲𝐚" mas lalo akong humagulgol sa sinabi niya "𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐥𝐨𝐯𝐞𝐬 𝐲𝐨𝐮 𝐯𝐞𝐫𝐲 𝐦𝐮𝐜𝐡, 𝐰𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐫𝐚𝐰 𝐧𝐚 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐢𝐧𝐢𝐬𝐢𝐩 𝐧𝐢 𝐤𝐮𝐲𝐚, 𝐰𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐫𝐚𝐰 𝐧𝐚 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠𝐢𝐧 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐬𝐢𝐠𝐮𝐫𝐨 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐥𝐢𝐠𝐭𝐚𝐬 𝐤𝐚, 𝐦-𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐦-𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐤𝐚 𝐧𝐢 𝐤-𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥, 𝐚𝐭 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧 𝐦𝐚𝐧 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐚𝐛𝐚𝐛𝐚𝐠𝐨 𝐚𝐭 𝐦𝐛𝐚𝐛𝐚𝐰𝐚𝐬𝐚𝐧 𝐢𝐲𝐨𝐧, 𝐩-𝐩𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐫𝐢𝐧 𝐦𝐨 𝐬𝐢 𝐤-𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐡𝐚?"

"𝐁-𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐡-𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐛-𝐛𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐤?" Humihikbing tanong ko at kumalas sa pagkayakap sakanya

"𝐁𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐈 𝐜𝐚𝐧'𝐭 𝐠𝐨 𝐛𝐚𝐜𝐤, 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐠𝐛𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐡𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐮𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐨"

"𝐩-𝐩𝐚𝐧𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨?" nagsimula na naman ang mga luha kong nagunahan sa pagpatak"𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐦𝐨 𝐛𝐚𝐛𝐚𝐥𝐢𝐤 𝐤𝐚 𝐝𝐢𝐛𝐚? 𝐀𝐥𝐚𝐦 𝐦𝐨 𝐤𝐮𝐲𝐚, 𝐧𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐨𝐧...𝐧𝐚𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐬𝐚....𝐦𝐚𝐝𝐢𝐥𝐢𝐦 𝐧𝐚 𝐠𝐮𝐛𝐚𝐭....𝐭𝐚𝐤𝐨𝐭 𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐤𝐨𝐭 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐮𝐧...𝐡-𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐚𝐧𝐠 𝐝𝐚𝐚𝐧 𝐩𝐚𝐛𝐚𝐥𝐢𝐤.....𝐧𝐚𝐭𝐚𝐭𝐚𝐤𝐨𝐭 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐨𝐧....𝐬𝐨𝐛𝐫𝐚....𝐤𝐚𝐬𝐢...𝐰-𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐲-𝐲𝐮𝐧𝐠 𝐤-𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐲𝐚𝐲𝐚𝐤𝐚𝐩 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧 𝐩𝐚𝐠 𝐧𝐚𝐭𝐚𝐭𝐚𝐤𝐨𝐭 𝐚𝐤𝐨....𝐩𝐚𝐭𝐮𝐥𝐨𝐲 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐬𝐢𝐧𝐚𝐬𝐚𝐦𝐛𝐢𝐭 𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐧𝐠𝐚𝐥𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐧𝐨𝐧...𝐤-𝐤𝐮𝐲𝐚.....𝐤𝐮𝐲𝐚.....𝐩-𝐩𝐞𝐫𝐨.....𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐤-𝐤𝐚...𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢....𝐇-𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐝𝐮𝐦𝐚𝐭𝐢𝐧𝐠....𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐛-𝐛𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐤.... 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐭𝐚𝐲 𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐛𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐫𝐭𝐞 𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐬𝐞 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐡𝐚𝐥𝐟 𝐨𝐟 𝐦𝐞 𝐤𝐮𝐲𝐚, 𝐬𝐚𝐲𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐡𝐮𝐦𝐮𝐡𝐮𝐠𝐨𝐭 𝐧𝐠 𝐥𝐚𝐤𝐚𝐬 𝐚𝐭 𝐭𝐚𝐩𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐨𝐧...𝐭-𝐭𝐚𝐩𝐨𝐬 𝐦-𝐦𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚 𝐢-𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐧𝐚 𝐚𝐤𝐨" pigil emosyong sambit ko

"𝐈'𝐦 𝐬-𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥, 𝐛𝐚𝐛𝐚𝐰𝐢 𝐚𝐤𝐨, 𝐛𝐢𝐠𝐲𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐠𝐤𝐚𝐤𝐚𝐭𝐚𝐨𝐧... 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬 𝐚𝐧𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐧𝐚 𝐬𝐢 𝐤𝐮𝐲𝐚 𝐨𝐡, 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐬𝐞𝐬𝐚 𝐤𝐨....𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥.."

"𝐇-𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐤𝐨 𝐩𝐚𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐝...𝐤-𝐤𝐚𝐬𝐢 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐤𝐮𝐲𝐚"

"𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥..."

"𝐀𝐲𝐨𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐫𝐢𝐧 𝐤𝐚...." halos lahat naman sila ay nagulat sa sinabi ko

"𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥..." mangiyak ngiyak na sambit ni kuya

"𝐩𝐞𝐫𝐨 𝐧𝐚𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐨....𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐮𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧....𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐮𝐛𝐮𝐨 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧....𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐤𝐮𝐲𝐚, 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐡𝐚𝐥 𝐝𝐢𝐧 𝐤𝐢𝐭𝐚, 𝐚𝐧𝐝 𝐲𝐞𝐬 𝐈 𝐟𝐨𝐫𝐠𝐢𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮"

"𝐦𝐲 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬" at nagyakapan kami

𝑻𝒐 𝒃𝒆 𝒄𝒐𝒏𝒕𝒊𝒏𝒖𝒆𝒅....