Chapter eighteen

Xaira Point of View:

"I know he loves me and I'm confident with that." Taas noo habang nakangiti kong wika rito.

"Edi ikaw na. Haha buti nalang at nawala na rin sa landas nating lahat ang Xaiyi na yan. At balita ko pa ay masyadong kumplekado ang kaso niya. Maaari daw niya iyon ika-comatose at kung sakaling magising man siya ay malaki ang daw tsansa na magkaka-amnesia siya." Aniya habang nakangiting panalo.

Nakahiga si Sophia sa kama ko habang nakatingin sa pwesto ko.

"At kanino mo naman nalaman yan?" Nakangisi kong tanong.

"Kanino pa, edi kila Tito. Narinig kong nag-uusap sila Tita kanina sa salas. At nabanggit din nilang mukhang may namamagitan sa tagapagmana ng Madrigal at sa kakambal mong iyon." Medyo natutuwa nitong balita.

"Hindi ko din nga maintindihan kung ano ang nakita nila sa babaeng 'yon e. Di hamak na mas angat at talentado ako kesa sa kanya." Pabagsak akong naupo sa kama ko at itinukod ang dalawang kamay sa likod tiyaka tumingala.

"Well-- I agree with that. Wala namang masyadong espesyal sa kanya e. She's too weak to be compared with you. In fact, your parents declared that you will inherit the company when you get married. And sooner or later, you'll marry the only heir of the Sandoval." Wika niya.

"Yeah. And who ever block my way will live like hell." Pagkabigkas ko n'on ay napangiti ako nang nakakaloko. Dahil alam ko sa sarili ko na walang kahit sino ang mahuhumaling sa posisyon ko ngayon. Even this bitch beside me.

************

2 months later~

Jayzi Point of View:

"Wala parin bang balita?" Tanong ko lalaking kaharap ko.

"Masyadong malakas ang Madrigal na iyon. Hindi basta-basta ang kapangyarihang mayroon siya. Mahirap hanapin kung saan sila naruroon." Sagot nito.

Napahilamos ako ng mukha dahil sa sinabing iyon ni Vynox.

It's been 2 months pero kahit katiting na impormasyon ay wala kaming makuha. Sinubukan kong hanapin sila sa US, nagbabakasakaling matagpuan ko doon pero wala.

Napatingin ako sa litratong nasa lamesa ko. Litrato namin iyon ni Xaiyi noong mga bata palang kami. And that picture gave me courage for not giving up.

I sighed heavily. "E sa mga Villaranda?" Seryoso kong tanong.

"Wala namang bago. Pagkaalis ng asawa mo ay wala naman silang ginawang kahit ano sa ngayon." Pagsasaad nito.

Niluwagan ko ang kurbata ko at saka isinandal ang likod sa upuan.

"Maaari mo bang batayan pa ang bawat kilos nila?"

"Osige." Maikling tugon nito. "Pero talaga bang hahayaan mo lang ang mga Villaranda sa gusto nilang mangyari?" Walang emosyong tanong nito.

"I let them for now." I replied.

"Okay. If that's what you want. I just hope that everything will flow accordingly as you planned." He just said.

Nanatili na lamang akong tahimik at hindi na nakasagot pa nang biglang may kumatok.

Bumukas ang pinto at iniluwa ang sekretarya ko at si Xaira.

"Jayz." She brightly smiled and walk towards me.

Tumango lang ang sekretarya ko bilang respito at lumabas din agad.

"What brings you here?" Baling ko rito.

"I miss you." Malambing na wika nito nang makalapit.

I smiled at her. "I'm sorry for not visiting you. I'm just too busy." Pagdadahilan ko rito.

"Nah. It's okay." She sat to the chair in front of me at napatingin sa lalaking nasa kaharap naman nito. Hindi nagsalita si Vynox kaya naman ngumiti lamang si Xaira. "Hi." She greeted with an innocent voice.

Tinitigan lamang siya ni Vynox na parang inuobserbahan.

At bago pa man maging hindi komportable si Xaira ay ipinakilala ko na ito. "Vynox, this is Xaira Villaranda and Xaira, he is Vynox Ruillo, my best friend." Pakilala ko rito kahit alam kong kilala na siya ni Vynox.

"Bestfriend? I've never seen him before."

"Because I've been staying abroad at madalang lang akong magpakita. I don't usually displaying myself." Walang emosyong saad nito.

"Oww. I see. Nice meeting you, Mr. Ruillo. I'm Xaira, Jayzi's girlfriend." Iniabot nito ang kamay kay Vynox at tinanggap naman niya iyon.

Pagkatapos nilang magkamayan ay nakangiti na bumaling sa akin si Xaira. "Kumain ka na ba?" Biglaang tanong nito.

"Why?"

"Dahil kung hindi pa, gusto sana kitang ibitahan kumain sa labas." Malabing nitong yaya.

"Okay." I just answered.

"That great! Wanna come with us, Vynox?" Maligayang pag-imbita nito.

"No. I'm sorry but I need to go to my office now." He refused.

"Oww. Maybe next time then. I want to know you more. You're close to Jayzi, so maybe we can be friends too?" She sweetly said.

That tricks of her did really deceived me more than a decade. I can't believe that I've fall to her traps for fourteen years.

Napatango lang si Vynox bilang tugon.

"That will be great then." She awkwardly commented. Medyo naweweirduhan na seguro sa ikinikilos ni Vynox.

"Anong oras ka ba matatapos, Jayz? Nagpareserved na ako ng table sa paborito nating restaurant." Ani nito.

"Patapos na din naman ako." I replied.

Hinihintay ko lang talaga ang mga papeles na pepermahan ko.

Hindi nagtagal ay dumating na rin iyon at agad ko din namang tinapos.

Xaira did patiently wait for me. At habang may ginagawa ako ay nagbasa lang ito ng libro na kinuha niya sa book shelf ko.

Ang painosenteng gawain niyang iyon ang nanlinlang sa akin.

After I finished the paperworks ay nasasabik itong yumakap sa braso ko.

Lumabas kami ng kumpanya kasama si Vynox pero agad din itong humiwalay nang makarating kami sa parking lot.

Tumungo kami ni Xaira sa restaurant na madalas naming puntahan noon. Hindi naman ito gaanong malayo sa kumpanya ko kaya mabilis kaming nakarating.

And for a time being. I let my 5 hours be wasted just to accompany her.

I'm so sick of their lies. So let me return that to them.

****************

07/18/2020