Chapter II.3: A Misunderstanding That Should Have Never Happened

"Extremely dangerous? Wala naman silang baril at granada ah." Pagbibigay opinyon ni Bryan habang pinagmamasdan sila sa loob ng sasakyan. "Mukha naman silang normal na tao. Sila ba yung babae na tinutukoy nyo?"

Dali-daling humarap sa kanya si Wally na nakaupo sa front seat na pawang may kinakatakutan. "Paps, alam nyo ba yung kasabihang, never ever underestimate a woman when she looks hungry?"

"Sus, Wally. The moment of truth." Singit ni Jose na binale-wala lang ni Bryan.

Bryan chortles. "You mean angry?"

Napangiwi si Wally at binaling muli ang tingin sa dalawang babae sa harap ng kotse. "Basta Paps, kahit anong mangyari, wag na wag kayong lalabas ng sasakyan." Tumingin syang muli kay Bryan at nagmumukha syang isang sundalo na sasabak sa isang gera at nagpapaalam sa mga minamahal. "Alam nyo po ba kung bakit kayo binigyan ng Mercedes-Maybach S 600 Pullman Guard ni Ma'am Trixie?"

Trixie.Trixie.Trixie.

That name.

*Ba-dump* *Ba-dump* *Ba-dump* *Ba-dump*

Matagal nang nananahimik ang puso nya sa kakaibang ritmo o pintig nito ngunit sa kadahilanan ng isang pangalan ay muli nitong binuhay ang limot na tugtugin.

Hinawakan nya ang kanyang dibdib.

Hindi sya nagkamali sa kanyang narinig at lalong lalo na sa nararamdaman nya ngayon.

Ang pangalang hindi pinagbabawal na banggitin ngunit nagdudulot ng kirot sa puso ni Bryan sa hindi maipaliwanag na dahilan.

"Sir?" He hears a very faint sound as if he's starting to flee to another world.

Nung nakaraang segundo ay normal pa ang pag-iisip nya ngunit ngayon ay biglang iba na ang sumusulpot sa paningin nya, marahil ay ilusyon sa kanyang isipan.

A woman with the figure of a goddess, purest white and glowing skin like a pearl, long and ebony hair like the carpet in clear night sky, rosy cheeks enhance her perfect structure of facial aspects, heart-shaped and soft, red lips and knife piercing dark eyes that struck him intensely.

The woman who could make his heart feel this way.

Pakiramdam nya ay natusok rin ang puso nya.

"Sir?"

"Sir?"

"Paps?"

"Sir?"

"Bakit mo ba kasi sinambit pangalan ni Ma'am? That's taboo."

"TABU? As in yung pangsandok sa timba?"

"T-A-B-O-O. Tanga. English yan pre, E-N-G-L-I-S-H."

"Marunong ako mag-english! Alam mo ba meaning ng mongoloid?'

At nagsimula na silang magsapukan sa ulo, ganti dito, ganti doon na may halong batuhan ng salita.

"Si Princess Althea o!" Suway ni Paolo.

Napailing na lang si Bryan sa nakikita nya at mukhang naging normal na ang mundo nya.

Marahil ay nabigla lamang sya sa pagbanggit ng pangalan na matagal na nyang hindi naririnig, pagmamay-ari kasi ito ng taong nais na nyang makita at matagal na nyang hinihintay.

Huminga sya ng malalim at binuksan ang pintuan ng kotse na kinagulat ng dalawa at nagpatigil sa kanilang pangbatang sigalot.

"Paps! Huwag!" Sigaw ni Wally ngunit huli na ang lahat dahil nasisilawan na ng liwanag si Bryan kaya naman nag-aapurang lumabas rin sya patakbo kay Bryan na di pa man nakakahakbang papalayo.

"Paps, pakiusap. Ako ng bahalang makipag-usap sa babaeng 'to. Trabaho namin ang protektahan kayo kaya please lang pumasok na po kayo sa sasakyan." Pagmamakaawa ni Wally habang hawak-hawak nito ang magkabilang braso ni Bryan.

Ngumiti si Bryan. "Wala naman atang masama na kausapin sila, baka may kailangan lang sila."

Wally was alarmed and shakes his head. "Hindi nyo naiintindihan, Paps. Yung babaeng nasa harap natin ngayon ay… ay-----"

"Mga walanghiya!!! Sa harapan ko pa talaga ah!" Sigaw ng negra na nagpaharap sa kanilang dalawa sa direksyon nito.

Nagulat na lang si Bryan sa narinig nya habang nanginginig naman si Wally at napakrus na lamang.

"Mahal, sandali lang. Magpapaliwanag ako." Puno ng takot na sinabi ni Wally.

"Mahal?" Usisa ni Bryan kay Wally.

"Ikaw!" Panunuro ng negra. "Tinatawag mo syang Paps? Ano yun, Papa? Nakasuot ka pa ng damit panglabas, malalagkit ang mga tingin na may kalakip na malalanding ngiti habang magkayakap at--- at… singsing, may singsing sya" Naluluhang sinabi nito.

Nagkatinginan lang si Bryan at Wally na magkabukas parehas ang bibig at puno ng katanungan ang mga mukha.

Tiningnan nilang parehas ang posisyon nila, malapit lang sila sa isa't-isa dahil pilit syang pinipigilan ni Wally at ang mga kamay nito ay nakakapit sa kanyang mga braso.

"Ma-mahal, ano bang pinagsasabi mo?" Naguguluhang tanong ni Wally.

Lumaki lalo ang mga mata ng negra dahil nakikita nyang di pa rin binibitawan ni Wally si Bryan ngunit kumikinang ang kanyang mga mata dahil sa luhang pilit nyang pinipigilan. "Ayaw mo talaga syang bitawan ah? Talagang gumagawa ka ng eskandalo."

"Eskandalo? Tingnan mo kung sino ang gumagawa nyan satin ngayon. At bakit ko sya bibitawan, hindi mo ba alam kung sino sya, ha?" Depensa ni Wally.

'Alam mo kung anong primary rule sa pamilya namin? Huwag na huwag mong ipapaalam kung sino at ano ka sa mga taong hindi mo kilala at nang pamilya natin.'

Ito ang mga salitang narinig noon ni Bryan sa kanyang asawa, ramdam na ramdam pa nya ang mga matalim na tono nito.

"Ah ganun, so totoo pala talaga ang sinasabi ni---" She looked at her back to point her companion ngunit parang sa isang iglap lamang ng mga pangyayari, ay naglaho na ito. Hindi na nya natatanaw yung tsismosang nagdala sa kanya rito at nagbigay ng impormasyon. "Ha? Nasan na si Mare?"

"Ano?" Nalilitong tanong rin ni Wally, masyado silang abala magbatuhan ng mga salita na nakalimutan na nila yung kasama.

Tinanggal ni Bryan ang mga kamay ni Wally sa kanya at naglakad patungo sa babae na abalang hinahanap ng tingin ang kanyang kasama.

Hindi na napigilan pa ni Wally ito nang hinawakan ni Bryan ang balikat ng babae. "Hindi maganda sa katawan ang nakababad ng matagal sa araw." Sinabi nya ngunit ikinagulat naman ito ng babae kaya naman naihampas nya ang kamay na may bato sa mukha nito.

Napa-atras si Bryan samantalang napasigaw si Wally habang patungo sa kanya. "Paps!!!" Nag-aalalang sigaw nito.

In a very moment, bumukas ang mabibigat na gate at lumabas ang mga lalaking nakasuot ng mga formal black suit at ganun rin si Jose na nasa kotse.

"Sir!" They called out with worries while going on his side pushing aside the woman who caused it.

"Hold her!" Lumapit ang nakakatandang gwardya sa babae na nakatulala sa nangyari at napatingin na lang ng may takot sa mga mata, they all know who he is even without declaring his title.

Two of his men grabbed the woman on her hands to secure his safety, Wally was about to protest but he just realized that in this present situation, the best action is to keep quiet.

Meanwhile, Bryan touches his cheek as if feeling it.

"Sir?"

"Masakit po ba Sir?"

"We need you to get examined to a doctor."

"Ang usapan diba ay huwag muna pauwiin si Sir Bryan, bakit hindi kayo nakinig?" The oldest man in the crowd rebuked.

"Sorry, kuya Arnold. I'm worrying about Althea's health." Bryan defended. "Don't worry, I still have cheek bones." He smiled.

He has a scratch on his face and he winced a bit when he touches it.

"Sigurado po ba kayo na hindi na tayo pupunta ng hospital?" They asked but he shook his head and looks at the woman who is still frozen on her position that sits on the road.

She looks ashamed of herself mixed with confusion and dreadness.

Arnold cruelly turned to her. "Ikaw. Sino ka at bakit ka nandito? For someone like you, I believe you're not part of this village nor a worker. How did you even get here?" He grinds.

"May ID ba sya or permission from the security of this village?" Arnold asked the two men holding her.

"Mukhang wala po, Sir." Sagot nito.

Arnold even narrowed his eyes and anger starts to flare up. "What are your intentions? Of all the places you chose, it was this house?! Who are you?!"

The atmosphere thickened and the guards became even more alert, but then the woman stayed silent and stiff.

"Kuya Arnold, everyone seems to be okay. I think---" But before Bryan could even finish his sentence, he was silenced by Arnold's glare, he has never seen Arnold act this way before and this has never happened either.

"Sir Bryan, please get inside first. Your safety is our priority." He orders to the unit.

He instantly turned to her. "So be it, you brought this upon yourself. No need to investigate, surrender her to the police and file a case against her, trespassing and attempted murder."

Bryan's eyes widened.

"Attempted murder?" Bulong ni Wally.

"Sandali langgggg." He runs over to her side protecting her as he kneels, he can't keep his lips sealed any longer. "May hindi lang pagkakaunawaan pero walang balak ang asawa ko na saktan si Master. Pakiusap." Yuko nito.

"Master?" Bulong ng negra sa kanyang sarili.

"Asawa?" They gasped at nanlaki ang mga mata nila maliban na lang kay Jose na naglilinis ng kanyang tenga.

Tumingin muna si Wally sa negra at tumango. "Ang maganda kong asawa na nagngangalang 'Shirley'."

Napangiti na lang si Shirley sa narinig nya at hindi alam ni Bryan kung bakit naaliw na lamang sya sa nakita nya.

"Ha?!"

"Oy, Wally mukhang ikaw ang kailangan naming ipadala sa hospital ah." Tawa ng isa at hindi rin napigilan ng iba na sumabay.

"Sir Bryan, no wonder kaya natatakot si Wally sa asawa nya. May lahing mangkukulam ata to." Natatawang pabulong ng isang kasamahan nila kay Bryan.

Samot-saring reaksyon na may kasamang tawanan.

"Pakibitawan na sya, please?" Pakiusap ni Wally sa dalawang kasama nya na patuloy pa ring nakakapit ang kamay kay Shirley.

"Fine. Let her go." Arnold finally ordered but he still looks at her with suspicious eyes.

'Hindi tamang kinukutya ang itsura ng iba.' Ang palaisipan na sumagi sa isipan ni Bryan.

"Tama na yan." Pagsuway niya na kaagad naman nilang pinakinggan.

Lumapit muna si Bryan sa kanilang dalawa at inabot nya ang dalawang kamay. "Tara, sa loob natin pag-usapan 'to. Kung may hindi pagkakaunawaan sa inyo, mabuting ayusin na bago pa magkalamat."

"Bryan." Arnold says in a warning tone.

Bryan knows what it means the moment he welcomes her to this forbidden ground from the common eyes.

Wally looked at Shirley again with a smile as she did the same but Bryan can't spoil this cute moment.

Without hesitation, he firmly offers his hand and Wally took it but she didn't.

"Thank you, Sir Bryan." Wally says gratefully.

"Patawad po Sir. Hindi ko po alam na Master kayo ng asawa ko, a-akala ko po kasi ka-ka-kabit nya kayo." Nahihiyang inamin nya na kinagulat ng lahat.

I'm not truly their master, Bryan thoughts.

Nagtinginan silang lahat at humagulgol ng tawa, maging si Bryan ay hindi rin makapaniwala sa narinig.

Nahihiya namang napayuko si Wally habang tahimik na pinapagalitan ang asawa.

Kinuha ni Bryan ang kamay nito at pinatayo. "Mas maganda ka kaysa sakin kaya kahit kailan hindi magkakainteres sakin si Wally at isa pa, may----"

Napatigil sya at naalala nya yung sinabi ng kanyang asawa ngunit ano pa bang maitatago nya kung nangyari na ito?

"May asawa at anak na ko." Ngiti nya.

Shirley seems surprised. "Talaga po? Pero ang bata nyo pa po."

Bryan nodded with assurance.

She even feels more guilty. "Patawad po talaga." Naluluhang sinabi ni Shirley. "Yu-yun po ba yung baby na hinahagis nyo sa ere?"

Bryan stopped and just realized something.

Iniwan nya pala ang kanyang prinsesa sa kotse.

"Si Althea!" Natatarantang takbo nya papuntang sasakyan at nagsunuran naman ang ibang escorts nya.

"Sir, Althea's okay." Sagot ni Paolo na nakaupo sa loob ng kotse at nakabantay sa sanggol.

How can he be so careless?

There might a commotion happened that scratched his innocent face but his baby sleeps peacefully as if she's in heaven.

That's what all matters to him.

Her safety and comfort.

His princess even if he's no king.