Chapter 17 She Is Lovely Woman

((( Cedrick POV's )))

Di parin ako makatulog dahil muli na naman pinapaalala sa akin ang mapait ngang kahapon. Katabi ko lagi, alak. Sinasamyo ang hanging dagat.

Sa pagpikit ko… muli kong naalala ang mukha ni Vanessa.

May ngiti. Masaya. Ang mga mata niya na puno ng kagalakan.

The way she said "yes" to my proposal. The way she announce that she is pregnant.

The way she responds "I do."to be my beloved wife.

Until ang mapait na "I love you so much" na narinig ko sa huling pagkakataon.

It was pain for me. Masakit.

As I hurried to the hospital. Kahit nga naka-wedding suit pa ako noon. Ginawa ko ang surgery sa kanya.

It's fine for me na mawala ang baby namin, basta mailigtas ko lang siya.

But at the end, I am the frustrated physician na biglang na tension at natakot sa tunog ng cardiac monitor. Her vital sign decrease na ibig lang sabihin unt i-unti na siyang bumibitaw.

No Vanessa! Please fight with me.

But at the end, the her heartbeat drop to zero. A straight line shows in the monitor. The sound that keeps hunting me na tuluyan akong iniwan ni Vanessa.

After the unsuccessful surgery natagpuan ko ang sarili sa taas nang gusali.

I feel hate. The frustration in my heart want to kill myself.

I stay there. Basang –basa ang pisngi ko. May kung ano nga sa akin ang tumutulak na sundan si Vanessa at anak ko.

I imagine they are happily running away from me.

Why so happy Vanessa? Why…

Saka ko nga nilagok ang laman ng baso ko.

Stop doing this Cedrick, sooner susunod ka din sa kanila. Fulfill Vanessa wish to live your life. Her dream na marami ka ngang mailigtas. Her heart was kind and soft. Nagagawa ngang umiyak dahil lang sa namatay na ibon. She is a true princess to me.

Inilapag ko ang baso sa mesa. Saka nga tinungo ang tredmill. Sinimulan ko magpapawis.