Buntis ako (5)

Pagkatapos magtanong ni Xu Jiamu, ilang sandali siyang nakatitig sa mga mata

ng taong nasa harapan niya bago siya dahan-dahang yumuko.

Kahit na pinipilit niyang mukhang kalmado, halata pa rin sa itsura na para bang

nahihirapan siyang magdesisyon.

Noong akala ng lahat na tapos na siya, bigla siyang naglabas ng USB at muling

ibinigay sa host, "Pwede ba kitang maabala ulit na iplay yung audio file na

sinave ko jan?"

"Ah…Sige," Naguguluhang sagot ng host.

Pero noong kukunin na ng host ang USB, biglang nagbago ang isip niya at muli

itong inagaw. Sa pagkakataong ito, ang kaninang napaka kalmadong Xu Jiamu,

ay biglang namutla ng sobra na para bang gusto niya ng magpalamon sa

lupa….pero pagkalipas ng matagal na pagdadalawang isip, tuluyan niya ng

pinakawalan ang takot at ibinigay ang USB sa host.

Hindi nagtagal, nangibabaw sa buong venue ang isang usapan…

"Ma, pwede ba akong magtanong sayo?"

"Sige anak."

"Alam mo bang gusto ng kapatid ko si Qiao Qiao?"

"Jiamu? Bakit mo naman biglang natanong yan?"

"Ma…Noong nacomatose ako sa ospital, hindi masabi ng mga doktor kung

kailan ako magigising at yun din ang panahon na nasa panganib ang Xu

Enterprise, kaya nilapitan mo ang kapatid ko at si Qiao Qiao para iligtas ang

kumpanya. Sa totoo lang… Base sa pagkakakilala ko sa kapatid ko, hindi siya

yung tipo ng tao na basta-basta nalang papayag na magpanggap bilang ako…

Pero ngayon… malinaw na ang lahat… dahil yun kay Qiao Qiao, Ma."

"Jiamu..."

"Ma, alam mong matagal ng gusto ng kapatid ko si Qiao Qiao, tama? Kaya

ginamit mo ang kahinaan niya para magpanggap bilang ako, at sinamantala mo

ang pagkakataon na pinilitin silang pumasok sa isang pekeng kasal, tama ako

diba?"

"Jiamu, ang tagal mong hindi binisita si mama…Minsan ka nalang umuwi kaya

pwede ba, wag mo ng banggitin ang bas…sila."

"Ma, ikaw din ang nagpakalat sa internet diba? Ikaw ang nasabi sa mga

reporters kung saan nakatira ang kapatid ko at si Qiao Qiao, diba? At… yung

dalawang picture nina Qiao Qiao at ng kapatid ko habang nagdidinner, diba

sinabi ko sayo na punitin mo na ang mga yun? Bakit hindi mo yun pinunit at

pinakalat mo pa? Ma, yung kapatid ko at si Qiao Qiao, mabait sila at wala silang

ibang gustong gawin kundi tulungan tayo, kaya bakit… bakit mo sila sinisira?"

"Jiamu, wag ka ng magalit…. Nangangako si mama, nangangako si mama na ito

na ang huli…"

At doon na natapos ang audio, kaya kung ano mang napagusapan na sumunod,

wala ng nakakalam…

Muli, nabalit nanaman ng katahimikan ang buong lugar.

Sa huling pagkakaton, si Xu Jiamu na tahimik na nakatayo sa gitna ng

entablado, ay muling itinaas ang microphone, "Sa tingin ko, sapat na ang mga

sinabi ko, tama ba? Ang nirecord kong paguusap ang sagot sa lahat ng mga

katanungan ninyo."

Oo…napaka raming ginawang masama ng nanay niya… sa kapatid niya… sa

best friend niya… at sa walang kamuwang muwang na bata… kaya nagalit siya,

nagtanim ng sama ng loob, at nagtago… pero kahit kailan, hindi niya naisip na

darating ang araw na tatayo siya sa harap ng maraming tao para ilaglag ito…

Alam niyang araw-araw siyang hinihintay nitong umuwi, dahil kahit sinong ina

naman siguro ay walang ibang iniisip kundi ang mga anak nito.

Noong umuwi siya kanina, alam niyang sobrang napasaya niya ang nanay niya,

na walang kaalam alam tungkol sa tunay niyang motibo. Sinadya niyang

ungkatin ang lahat para makakuha ng matibay na ebidensya…

Malinaw sakanya na kapag narinig ito ng lahat, tatantanan na ng mga tao ang

kapatid at best friend niya… at ang lahat ng sisi ay maibabaling sa nanay niya.