Bumuhos ang Luha ni Shen Jun

Hong long long!

Ilang sandali pagalis ni Yu Shenqing, ang zhenqi na humahawak sa kisame ay biglang nawala at ang kwarto ay gumuho ng tuluyan. Ang mga guho ay kumalat sa paligid at isang ulap ng alikabok ay tumaas sa ere.

Ang mga talentadong kabataan ay sumugod palabas mg kwarto. Tinitignanang guho at ang emperador na abala na tumatakbo habang sumisigaw "Hindi pagkakaintindihan!", nakita nila ang kanilang sarili na talagang natatanga.

"Ano ang namgyari… sa Kamahalan?" Bulong ni Liu Quan sa sandaling iyon.

Ilang sandali lang kanina siya ay may dominanteng paguutos para sa kabilang panig para lumayas sa palasyo at hindi na muling babalik, ngunit sa isang iglap, siya ay biglang hinahabol ang kabilang panig, sinasabi na itong lahat ay isang hindi pagkakaintinidihan.

Maaari bang mayroong tao na mas mabilis pa ang pagiiba ng desisyon kaysa sa kanya?

"Paanoko malalaman iyon?" si Shen Jun ay naguluhan din sa kakaibang mga pangyayari.