webnovel

นักฆ่ายอดอัจฉริยะ

Auteur: kingyuu
Ação
Actuel · 2.5K Affichage
  • 1 Shc
    Contenu
  • audimat
  • N/A
    SOUTIEN
Synopsis

เดย์โน่เด็กหนุ่มผู้ที่ถูกลักพาตัวไปเมื่อ8ปีก่อน ไม่ว่ายังตามหายังไงก็ไม่เจอแม้แต่เงาครอบครัวจึงตัดใจเเละเชื่อว่าเขาตายไปแล้ว แต่วันหนึ่งเขากลับปรากฏตัวอีกครั้ง

Chapter 101 กลับบ้าน

ณ คฤหาสน์สุดหรูแห่งหนึ่ง บริเวณหน้าประตูชายหนุ่มยืนจ้องมองเข้าไปด้านในประตูและข้างๆนั้นมีห้องที่พักเล็กๆของยามเฝ้าประตูอยู่ ชายอายุราวๆ41ปีที่สวมชุดสีฟ้าเขียวเดินออกมา

"มีธุระอะไรเหรอพ่อหนุ่ม

ชายหนุ่มสูง187ซม. ผมสีดำ ใบหน้าหล่อเหลาคมชัด จมูกโด่ง ปากชมพู ไหล่กว้าง ร่างกายใหญ่โตพร้อมกับอัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ ผิวขาว

ไม่คุ้นหน้าตาลุงนี้เลย นั้นสินะเราถูกลักพาตัวไปตอนอายุ14นี้ก็ผ่านมา8ปีแล้ว

"ลุงแซมแกคงจากโลกนี้ไปแล้ว

" ผมมาหาท่านนายพล ดันซ์ เจีย ครับ"

ชายคนดังกล่าว เดินเข้ามาใกล้เดย์โน่ "ที่นี่ไม่มีคนชื่อนี้กลับไปได้แล้ว มันยืนจ้องหน้าอย่างเขม็งพร้อมกับค่อยๆล้วงหยิบปืนที่อยู่ข้างเอวออกมา

รอยสักแบบนี้มัน! สัญลักษณ์ไม้กางเขนไคว้กันลูกน้องปู่? แถมยังมีกลิ่นอายประสบการณ์การต่อสู้อีกตาลุงนี้คงเป็นอดีตนาวิคกโยธินสินะ

แหม่ๆหยิบของแบบนี้ออกมาขู่ คิดว่าคนแบบผมจะกลัว? เอาเถอะผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าคุณจะเรียกท่านนายพลดันซ์ เจีย มาหาผม

.

.

.

ภายในรถหรูสีดำ ชายคนขับรถที่สวมสูทดีดำผูกเนคไทอย่างเป็นระเบียบถามผู้ที่เป็นนายของตนที่นั่งอยู่เบาะหลัง คุณหญิงจะแวะที่ไหนก่อนไหมครับ

"ไม่ละ นายรีบขับตรงกลับบ้านได้เลย

วันนี้คุณหญิงดูมีความสุขกว่าทุกวันนะครับ

ผู้เป็นนายของมันไม่ตอบเพียงยิ้มให้อย่างเป็นมิตรและหันหน้าออกไปมองด้านนอกกระจกรถ

.

.

.

หน้าประตูคฤหาสน์อันใหญ่โต ชายหนุ่มผู้หล่อเหลากับชายเเก่ผมหงอกขาวพวกเขาทั้ง2กำลังยืนทะเลาะกัน

หน้าตานายก็ดีทำไมถึงดื้อด้านขนาดนี่กัน ฉันขอเตือนนายครั้งสุดท้ายก่อนที่ฉันจะหักแขนขานาย

"นั้นมันคำพูดของฝั่งนี่ต่างหากละตาแก่

"ว่าไงนะ?

ขณะนั้นมีรถหรูสีดำบีบแตร่ เฮ้! ลุงกัน มายืนเถียงกับหลานอะไรตรงนี่ รีบไปเปิดประตูได้แล้วเมื่อมันบ่นกับยามเฝ้าประตูเสร็จมันเหลือบไปเห็นบางอย่างที่สะท้อนในกระจก

"คุณหญิงร้องไห้?

ขณะนั้นประตูของคนที่นั่งเบาะหลังถูกเปิดออกพบผู้หญิงผมสีดำยาวเรียบถึงช่วงเอวสูง173ซม. ใบหน้าคมชัดเหมาะสมเป็นสตรีงามไม่มีริ้วรอยหรือรอยหย่นแม้แต่น้อยจมูกโด่ง ปากสีแดงอมชมพู ผิวขาวเนียนใส ชายใดที่ได้เห็นเธอจำต้องคิดว่าอายุพึ่ง27-30ปีแต่ความจริงแล้วเธอมีอายุ41ปี หญิงคนดังกล่าววิ่งไปกอดชายหนุ่มรูปหล่อที่ยืนทะเลาะกับยาม

"เดย์โน่ ลูก ลูกยังมีชีวิตอยู่จริงๆด้วย

ระหว่างนั้นทั้งคนขับรถและยามเฝ้าประตูต่างพากันงวยงงและตกใจกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าต่างคนต่างสบถหนึ่งประโยคในใจ

"เด็กนี่คือลูกของท่านนายพลกับคุณหญิงและยังเป็นหลานของเขาคนนั้น!!!

"ลูกชายคนรองที่ถูกลักพาตัวเมื่อ8ปีก่อน!!

เดย์โน่โอบกอดคนเป็นแม่กลับพลางใช้นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้ไดน่า

ถ้าแม่ร้องไห้แบบนี้เดี๋ยวหน้าสวยๆ ของแม่ก็เลอะหมดหรอกครับ หนุ่มวัยๆเดียวกับผมน่ะพากันชอบแม่ทั้งนั้น

ปากหวานได้พ่อสินะ

เห้อ...ตาลุงนั้นปากหวานเป็นด้วยเหรอครับ นึกว่าวันๆเอาแต่ฝึก

"ฮ่าฮ่าฮ่า"เดย์โน่แม่ว่าเราเข้าไปข้างกันเถอะเดี๋ยวแม่จะทำอาหารอร่อยๆให้กิน

"ครับ

ระหว่างที่กำลังเดินเข้าไปยังด้านในเดย์โน่ยักคิ้วให้กับแม็กซ์ชายที่สวมชุดสีฟ้าเขียวพร้อมกับยิ้มเยาะเย้ย

"หน็อย! ไอ้เด็กนี่!

Vous aimerez aussi

Undead War

โรคระบาดยังคงอยู่รอบๆ ตัวเรา ไม่ได้หายไปไหน หมอทุกคนตายกันไปหมดแล้ว ความหวังดับวูบจนไม่เหลือแม้แต่แสงสุดท้าย ราวกับว่าตัวเองกำลังเดินอยู่ในอุโมงค์ไร้แสงสว่างและไร้สิ้นสุด พวกซอมบี้ต่างคอยจะได้กัดกินเนื้อมนุษย์อย่างกับเครื่องจักรที่ไม่มีวันเหนื่อย ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็มีแต่พวกมันอยู่เต็มไปหมด  แต่ความหวังก็ยังไม่หมดไป เมื่อผมสามารถเอาชนะเชื้อไวรัสตัวนี้ได้ ทำให้ร่างกายของผมเกิดกลายพันธุ์และสามารถแปลงกายเป็นซอมบี้ได้ตลอดเวลา นั่นทำให้ผมวิวัฒนาการไปอีกขั้นเพื่อที่จะช่วยเหลือมวลมนุษยชาติได้

NewMaiJew · Action
Pas assez d’évaluations
30 Chs

Red Battle ศึกประลองจอมราชันย์

“ผู้ชนะ มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!” "นี่คือ......ยุคทองของเหล่านักสู้" ผู้กล้าฝีมือดีจากทั่วทุกมุมโลกได้มาประลองฝีมือกัน เพื่อชิงความเป็นหนึ่งในใต้หล้า ผู้ชนะจะได้รับเงินรางวัล 100,000,000 เหรียญ และได้รับการรับการยอมรับว่าเป็น ”ราชันต์นักสู้” การแข่งขันศิลปะการต่อสู้สุดโหด เปิดโอกาสให้เหล่านักสู้ทุกแขนงวิชาทั่วโลกมาสู้กัน โดยปีนี้จัดขึ้นเป็นครั้งแรก กฎกติกาต่อสู้แบบใช้อาวุธครบมือตัดสินผู้ชนะที่สามารถสังหารคู่ต่อสู้ได้ หรือสู้ให้ตายไปข้างหนึ่ง และกฎข้อห้าม ไม่เล่นนอกเกม และเมื่อสมัครใจเข้าร่วมต่อสู้แล้ว ไม่สามารถยอมแพ้หรือถอนตัวใดใดทั้งสิ้น

Jonathan_Bookman · Action
4.6
18 Chs

พันธการใจ

ในยามที่เจ้ามีภัย เจ้าจะปลอดภัยอยู่เคียงข้างกายข้า ในยามที่เจ้าโหยหาความสงบ ข้าจะเป็นสายลมคอยพัดพีให้เจ้าผ่อนคลาย ตัวข้าจะพันผูกเจ้าไว้ด้วยหัวใจของข้าเอง มิมีวันให้เจ้าลาลับหายไป เมื่อคนในอดีตยังมีลมหายใจอยู่ในอีกโลกคู่ขนาน และไม่ว่าจะด้วยเวทมนตร์ โชคชะตา หรือฟ้าลิขิตใดๆก็ตาม ทำให้ตัวเขามองเห็นชายผู้นึงซึ่งอยู่ในอีกโลกที่เขาไม่รู้จัก ผ่านภาพนิมิตรจากรูปวาดรูปใหญ่เท่าขนาดคนจริงในห้องนอนของตนเอง ซึ่งเดิมทีเคยเป็นห้องของคุณปู่ทวด น้องชายแท้ๆของปู่ทวดของเขาผู้ล่วงลับไปแล้วร่วม 40 ปี ใบหน้าหล่อเหลาคมคายของชายในรูปที่เขาเห็นมาตั้งแต่เกิด เมื่อได้หันมองครั้งใดมักทำให้เขาใจเต้นได้ทุกครา แต่สิ่งที่เพิ่มความตื่นเต้นประหลาดใจให้เขายิ่งกว่า คือ การที่เขามองเห็นภาพนิมิตรซ้อนทับของชายอีกคนที่หน้าตาละม้ายคล้ายคนในรูปวาดแทบทุกอย่าง และยิ่งไปกว่านั้นยามใดที่มือของเขาได้สัมผัสภาพนิมิตรนั้น กายเขาเหมือนหลุดเข้าไปยังโลกที่ชายผู้นั้นอยู่ เขาได้เห็นตัวเป็นๆของชายผู้นั้น เห็นทุกอริยบททุกการกระทำทุกๆวันของเขา แม้แต่ในยามมีภัยด้วยคาถาบังตาและอื่นๆมากมายที่ร่ำเรียนมามักจะใช้ประโยชน์เพื่อช่วยให้เขาปลอดภัยไปได้ทุกครา แต่ชายตรงหน้ากลับไม่เคยมองเห็นตัวเขาเลย มันคงเป็นเส้นกั้นระหว่างตัวเขาและภูมินทร์ หม่อมหลวงภูมินทรบวรวงศ์ ชายผู้เกิดในยุครัตนโกสินทร์ตอนต้น รัชกาลที่ 3 จึงทำให้เขาทั้งคู่ไม่เคยได้พานพบกันสักครา แต่ชายตรงหน้าอย่าง "ใบบุญ" ผู้นี้ ก็ไม่เคยทำให้ตนเลิกใจเต้นได้สักครั้งเมื่อได้เห็น ในขณะที่ ใบบุญ หนุ่มรูปหล่อผู้เคร่งขรึม ผู้รัก ความเป็นส่วนตัว และมักจะใช้เวลาทั้งหมดไปกับการศึกษาโบราณคดีไทยมากมาย ไม่มีเหตุผลว่าเพราะอะไรทำไมเขาถึงชอบมันนักหนา แต่ทุกครั้งที่ได้ศึกษามันช่างมีความสุขเหลือเกินแม้มันจะไม่ใช่ทางที่ครอบครัวสนับสนุนเขาเลยก็ตาม เขาไม่เคยจะสนใจธุรกิจครอบครัว หรือภัยอันตรายใดๆที่กล้ำกรายเข้ามาใกล้ตัวเขามากขึ้นทุกขณะ แม้ว่าผู้เป็นพ่อจะตอกช้ำให้ระวังมากขึ้นทุกวัน เขาไม่รู้หรอกว่าครอบครัวมีศัตรูอะไรที่ไหน เขาแค่อยากใช้ชีวิตแบบสงบๆกับสิ่งที่ชอบเท่านั้น หารู้ไหมว่าอันตรายต่างๆอยู่รอบตัวเขาตลอดเวลา เพียงแต่มีมนตราจากภูมินทร์คอยช่วยเหลือบังตาศัตรู และคอยปกป้องดูแลเขาอยู่ จึงแคล้วคลาดมาได้ทุกครา โดยที่เขาเองไม่เคยรับรู้..... . . เมื่อถึงเวลาที่กำหนด เขาทั้งคู่จะได้พานพบหน้ากัน เมื่อถึงวันนั้น ใจของทั้งคู่จะเชื่อมโยงกันยากเกินจะคลายปมพันธนาการ และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม จะไม่มีสิ่งใดแยกเขาทั้งคู่จากกันได้ นอกจากการทำลายสิ่งที่ทำให้ทั้งคู่ได้มาพบเจอกันเท่านั้น.........

BlackBubble · Action
Pas assez d’évaluations
3 Chs

ซักดอกไหมครับ?

“จะรับอะไรดีล่ะ ดอกไม้ กระสุน หรือตัวพี่ดี? ” “หัวใจ ....หัวใจของคุณน่ะ ผมขอได้ไหม? ” ฟรานเชสก้า ลี เป็นที่รู้จักในหลากหลายวงการ สำหรับวงการบันเทิง เขาคือนายแบบหนุ่มอนาคตไกล ด้วยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ เครื่องหน้ามีเสน่ห์ชวนมอง และการจัดระเบียบร่างกายที่ดี ทำให้ภาพที่ออกมาดึงดูดสายตาผู้ชม ในวงการเพลง เสียงของเขาได้รับการพูดถึงอย่างกว้างขวาง เคยร้องเพลงไกด์ให้กับโปรดิวเซอร์หลายท่าน ได้รับชักชวนให้เข้าสังกัดค่ายใหญ่นับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาก็ปฏิเสธไปเสียทุกครั้ง ในวงการธุรกิจสีเทา เขาคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เปี่ยมไปด้วยความสามารถ โชคลาภ และจังหวะฟ้าประทาน ทุกก้าวย่างล้วนมั่นคง ท่ามกลางสายตาจับจ้องของคนในแวดวงธุรกิจเดียวกัน บนเส้นทางสีเลือด เขาคือนายหน้าที่สามารถเรียกค่าจ้างได้สูงลิบลิ่ว คิวงานเต็มยาวไปจนถึงปีหน้า แต่ถ้าหากมีใครถามว่าเขาทำงานอะไร ฟรานเชสก้าจะตอบอย่างภาคภูมิใจ และชัดถ้อยชัดคำเสมอ “ผมเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ครับ”

Aksorn · Action
Pas assez d’évaluations
2 Chs
Table des matières

audimat

  • Tarif global
  • Qualité de l’écriture
  • Mise à jour de la stabilité
  • Développement de l’histoire
  • Conception des personnages
  • Contexte mondial
Critiques
Pleurage! Vous seriez le premier commentateur si vous laissez vos commentaires dès maintenant !

SOUTIEN