บทที่ 260 แม่สื่อ
ฮ่องเต้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “เสวียนเฟย นี่เป็นดอกถานเชิงที่อาจารย์ของเจ้าทิ้งไว้ก่อนจากไป เจ้าเต็มใจยกให้นางจริงหรือ”
เสวียนเฟยตอบ “ถึงแม้ดอกถานเชิงของท่านอาจารย์จะมีค่ามาก แต่ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ กระหม่อมมองเห็นดาวมารแม่นางหมิงมองเห็นดาวสังหาร ถือว่าเสมอกัน อย่างไรก็ตามนางสามารถบอกปีโดยประมาณ และประเมินสถานการณ์ในทิศตะวันตกเฉียงเหนือได้อย่างแม่นยำซึ่งส่วนนี้กระหม่อมไม่สามารถทำได้ ดอกถานเชิงของท่านอาจารย์มอบให้คนรุ่นหลังที่มีความสามารถยอดเยี่ยม ท่านคงดีใจพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้ยิ้ม “เจ้าพูดเช่นนี้หากข้าไม่อนุญาตก็คงใจดำเกินไปหน่อย”
เสวียนเฟยก้มศีรษะขออภัย “กระหม่อมปฏิเสธความปรารถนาดีของฝ่าบาท”
ฮ่องเต้โบกมือ “ช่างเถอะ หากเจ้าเต็มใจเจิ้นจะว่าอะไรได้ แม่นางหมิง”
หมิงเวยก้าวไปข้างหน้า “เพคะ”
“ดอกถานเชิงดอกนี้เจิ้นยกให้เจ้า”
“ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท” หมิงเวยก้มหมอบเพื่อกล่าวขอบคุณฮ่องเต้
ฮ่องเต้กำลังจะกล่าวต่อ แต่ทางฝั่งของว่านต้าเป่ามีขันทีเล็กวิ่งมาพูดอะไรบางอย่างกับเขาแล้วว่านต้าเป่าก็ก้มลงกระซิบรายงานฮ่องเต้
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com