webnovel

Serendipitious Academy (A Tale Of A Lazy Woman)

Adolescente
En Curso · 45K Visitas
  • 16 Caps
    Contenido
  • valoraciones
  • NO.200+
    APOYOS
Resumen

Chastlett, A girl who's a goddamn lazy. The only thing she wants to do in her life is 'relax'. She doesn't like the feeling of getting tired. But everything turns upside down when she enrolled to Serendipitous Academy. She became a person she never dreamed off. Of course! She never ever dreamed about her being a "Personal Slave." language: Filipino (Tagalog/Taglish)

Etiquetas
6 etiquetas
Chapter 1Prologue

"Kababaeng mong tao ang tamad tamad mo, matuto ka nga ng gawaing bahay"

Marunong naman ako ng gawaing bahay eh, sadyang tinatamad lang akong kumilos. Magkaiba kaya ang tinatamad sa hindi marunong.

"Pag ikaw nag asawa lalayasan ka sa katamaran mo"

Edi layasan, wala namang akong asawa kaya walang lalayas, bata bata ko pa eh.

"Matutuyo na ang laway ng umuutos sa'yo hindi ka parin sumusunod"

'Di naman sa 'di sumusunod, sumusunod naman ako medjo matagal nga lang.

"Kumilos kilos ka nga puro ka tulog!"

Dati, lagi niyo kong pinapatulog ngayong natutulog ako ng natutulog ayaw niyo, weird.

"Nang umulan at bumaha ata ng katamaran sinalo mo lahat ano?"

'Di lang ata sinalo eh, ginawa ko pa nga atang swimming pool yung baha, Eww. Tss.

--

Kung pwede lang sila sagutin ng ganyan, sinagot ko na, kaya lang maliban sa nakakatamad, baka mapalayas din ako.

Ilan lang 'yan sa mga palagi nilang sinasabi sa'kin. 'Di na yan bago sa'kin noh! Para lang silang sirang plaka na paulit-ulit.

Ayoko ng napapagod. Lalong lalo na sa bagay na hindi ko gustong gawin.

Mas gusto kong mapagod sa isang bagay na gusto kong gawin.

Sinong mag aakala na isang tulad ko, Na isang tamad kumilos, ay magiging isang-- Ano nga ba ang tawag ro'n? Slave?? Alalay?

Tss.. Anong kalokohan naman 'yan? Ako? Slave?

Oh my gosh. Impossible.

También te puede interesar

DRAGON KNIGHT GANG

"You still don't give up. huh" he said "Of course, I'm not that easy woman" proud kong wika. "Let's see then" he smirked and quickly grab my arm. "wh-" Holy Shit! bakit di ko napaghandaan yun?! I tried to resist but I'm not strong as him. He quickly dugged his face to my neck like a vampire and lick my neck. "Crap! Let me go creepy necktie freak!" I shouted. Napatakbo naman ang mga ka Gang ko papunta samin para tulungan ako. I struggling hard but no use and his grip was so strong and suddenly pushed me towards his chest and move around. I noticed that he's kicking my gangmates while holding me tighter. Di man lang ito nahirapan. No use! He's really strong. I gathered skilled comrades but still... I couldn't defeat him. "Let me go!" I shouted again. He looked at me while under his arms. Di man lang siya napagod. gaano ba talaga siya kalakas at di man lang makalapit yung mga kagang ko sa kanya? "You can't defeat me Serene. that's certain." "Don't act highly. One day, I'll defeat you with my own hands, be ready" I said then pushed him harder. Nakawala naman ako sa pagkakayakap niya at agad na nilapitan ang mga ka Gang ko "Sana di mo pa kinalimutan ang deal natin" He said while grinning "Don't worry, I'm not that kind of person na aatras sa usapan" wika ko at binigyan ng signal ang kagang ko na kailangan na munang umatras. "Good then. I'm expecting highly from you. I can't wait to see you at the altar wearing a wedding dress" he said while wearing his teasing smile. "Better to give up with that dream, Mr. Zeke Flame Ashford" I said and rolled my eyes. "It's not a dream but a goal that I must achieve no matter what happens. You'll be mine by hook or by crook"

Laarnikuroko18 · Adolescente
Sin suficientes valoraciones
31 Chs

The Ideal Man

Laking probinsya pero puno ng pangarap para sa pamilya si Jeanlie Cruz. Average student lang kung maituturing siya pero puno ng determinasyon at pagsisikap na siyang baong inspirasyon niya sa buhay. Dahil malapit siya sa ama, laging laman ng isip na ang ito ang kanyang idolo dala na rin sa taglay nitong sipag na para itaguyod ang pamilya nila. Isang simpleng babae na nangarap ng magandang buhay para sa pamilya. Sa likod ng kanyang taglay na kabaitan isang mapagmahal rin na anak at magandang dalaga. Mga katangiang taglay ng isang Jeanlie Cruz na nagagamit niya sa tuwing sumasali siya ng dance contest at beauty pageant. Nabago ang buhay at pananaw niya ng dumating ang isang Jethro Montenegro, isang kilalang mayamang tagapagmana ng MONTENEGRO CORP-  a multinational company that run a digital marketing ads and shipping line. Sa isang beauty contest na sinalihan ni Jeanlie Cruz nagtagpo ang landas nilang dalawa. Isang probinsyanang dalaga at billionaire bachelor na playboy. Paano babaguhin ang pananaw ni Jeanlie Cruz na ang isang Ideal Man ay hindi ang tulad ng tatay niya. Parang aso’t pusa ang dalawa pero huling tanda ni Jeanlie inalok siya nitong maging mistress at bibigyan ito ng isang anak na maging tagapagmana nito, kapalit ng marangyang buhay na pinangarap niya. Bibigay ba si Jeanlie? O mababago ba niya ang pananaw ni Jethro na magkaroon ng isang masayang pamilya, knowing the fact, that Jethro’s perspective of marriage is boring and tiring obligation. Newbie here. If you want to support me, here's my paypal account. paypal.me/chalian. Thank you.

Chalian_Quizo · Adolescente
Sin suficientes valoraciones
30 Chs

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Adolescente
4.7
303 Chs

valoraciones

  • Calificación Total
  • Calidad de escritura
  • Estabilidad de Actualización
  • Desarrollo de la Historia
  • Diseño de Personajes
  • Contexto General
Reseñas
¡Guau! ¡Si dejas tu reseña ahora mismo, sería la primera!

APOYOS