วันจากลา

ตอนที่ 485 วันจากลา

“เรือมาแล้ว”

ที่ปลายสุดของทะเลสีเทาอ่อนมีใบเรือปรากฏขึ้นมา ที่นี่ไม่มีเรือสินค้าอื่นแล่นผ่าน ดังนั้นเรือลำนั้นจึงเป็นเรือจากเกาะสลีปปิ้งเท่านั้น

“อื้อ” ทิลลีตอบรับเบาๆ เสียงตอบรับที่ผสมปนเปไปกับเสียงน้ำทะเลสาดกระทบหาดทรายฟังดูแล้วเหมือนมีเหมือนไม่มี เนื่องจากเธอหันหลังอยู่ โรแลนด์จึงมองไม่เห็นสีหน้าของเธอ

“ลาก่อนนะเพคะ” น้ำเสียงของแอนเดรียแฝงเอาไว้ด้วยความรู้สึกเสียใจ “หม่อมฉันชื่นชอบเมืองของพระองค์มากเลยเพคะ ไม่รู้ว่าหลังกลับไปเกาะสลีปปิ้งแล้ว หม่อมฉันจะทำขนมปังไอศกรีมได้อร่อยเหมือนที่นี่หรือเปล่า”

นอกจากปืนไรเฟิลแบบลูกเลื่อนกระบอกหนึ่งตามที่เคยสัญญาเอาไว้แล้ว โรแลนด์ยังเอาสูตรทำไอศกรีมส่งให้เธอด้วย “ขอแค่มีไข่ไก่กับนมวัว รสชาติก็ไม่ต่างกันมากหรอก รอครั้งหน้าเจ้ากลับมาเยี่ยมเมืองชายแดน...ไม่สิ เมืองเนเวอร์วินเทอร์ ที่นี่ยังจะมีของอร่อยมากกว่านี้ให้เจ้าได้กินอีก”

“อร่อยกว่าไอศกรีมอีกเหรอเพคะ?” แอนเดรียรวบผมสีทองที่กำลังปลิวไสวเพราะแรงลม แล้วพูดยิ้มๆ ว่า “เป็นผู้ปกครองดินแดนห้ามหลอกคนนะเพคะ คำพูดของพระองค์หม่อมฉันจำเอาไว้แล้ว”