How to stop being a hunter

บันทึกการเดินทางของคณะผู้กล้า

หนังสือปริศนาถูกพบที่ปราสาทที่รกร้างมายาวนาน อดีตจอมมารที่เคยปกครองที่นี่พน้อมลูกสมุนนั้นสูญหายไปโดยไม่ทราบสาเหตุ ภายในหนังสือเล่มนี้คือบันทึกที่เขียนโดย ผู้ที่อ้างว่าเป็นหนึ่งในคณะเดินทางเมื่อหลายสิบปีก่อนที่ได้รับมอบหมายมาเพื่อปราบจอมมาร

The Oger Power สาวน้อยพลังยักษ์

เมื่อหมดสิ้นหนทาง เด็กสาวจึงต้องเสี่ยงตายไปสมัครเป็นนักผจญภัยเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว

ฉันเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา

อนาตาเซีย ตอนหัวใจฟินิกซ์

อนาตาเซียแม่มดน้อยที่พึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นแม่มด แล้วต้องเดินทางไปอาศัยอยู่ในโลกเวทมนตร์ เธอได้ของวิเศษมากมายจากการช่วยเหลือของเหล่าเพื่อน และได้ลงแข่งชิงอัญมณีแก้วประจำปีซึ่งทำให้เธอนั้นต้องเข้าไปในป่าเมอแลนด์และตามหาอัญมณีแก้ว

The Last Ogre [ยักษ์]

เขาคือผู้สาปสรรที่อวตารมาเกิดใหม่ในดงศัตรูจึงจำต้องอยู่ในร่างไอ้กาก แต่ดันจับพลัดจับผลูถูกไอ้บ้านั่นผูกพันธะ บ้าเอ้ย! เอาชีวิตอันสงบสุขของกูคืนมา!!!

ระบบตกหนอนหนังสือไปเปิดไฟท์ที่ต่างโลก

จินตกช หนอนหนังสือธรรมดาเข้านอนแต่หัวค่ำเพื่อจะได้ตื่นให้ทันรอพรีหนังสือชุดพรีเมี่ยมวันรุ่งขึ้นแต่ทำไมอยู่ๆก็โดนปลุกให้มาเป็นหนอนหนังสือพันธุ์สงครามเสียได้ ราชาซอมบี้ลงข้างทางไป เทพเซียนไปเล่นไกลๆ มอนสเตอร์อย่ามาเกะกะเดี๋ยวพ่อ(?)ส่งไปคุยกับไส้เดือนเลย หนอนพันธุ์เทพสงครามจะเดินเว้ย!

IMPOSSIBLE 1830

ท่วงทำนองในสายฝน (Melody in the rain)

สำหรับ “ท้องฟ้า” สายฝนคืออ้อมกอดอันอบอุ่น ตั้งแต่เล็กจนโตเธอมักหนีออกไปเล่นน้ำฝนอยู่บ่อย ๆ ทุกครั้งที่ฝนตก ท้องฟ้าจะรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลาย ราวกับว่า “ใครบางคน” กำลังโอบกอด ปลอบประโลม และช่วยชะล้างความไม่สบายใจทั้งมวลให้หมดสิ้นไป โดยเฉพาะความเศร้าจากฝันร้ายที่หลอกหลอนเธอมาตั้งแต่เด็ก ภาพหญิงสาวในชุดสีแดงสดเปื้อนเลือดยังติดตาเธออยู่เสมอ ท่ามกลางสายฝนในคืนพระจันทร์เต็มดวง เลือดสาดกระจายไปทุกทิศ แต่หญิงสาวในชุดสีแดงก็ยังคงร่ายรำอยู่ท่ามกลางหยาดเลือดอย่างไม่รู้จักจบสิ้น “ระบำสีเลือด” คือคำที่เธอใช้เรียกความฝันนั้น ความรักที่มีให้ต่อสายฝนและความหวั่นกลัวจากฝันร้ายนี้ผูกพันกับเธอมาตลอดตั้งแต่เด็กจนกระทั่งเติบใหญ่ เป็นความผูกพันที่เธอเองก็ไม่อาจหาคำอธิบายได้ กระทั่งวันหนึ่งสายฝนที่เธอรักก็ไม่ได้มาพร้อมกับเสียงสายฟ้าที่คุ้นชิน แต่กลับมีเสียงบรรเลงลอยคลอมาด้วย ท่วงทำนองประหลาดหากแต่ให้ความรู้สึกแสนคุ้นเคย ท้องฟ้าไม่รู้เลยว่านับตั้งแต่วินาทีนั้นชีวิตของเธอจะไม่อาจเหมือนเดิมได้อีก