เมืองแก๊สพิษ (9)

ไม่เพียงแค่อลิซาเบธที่รู้จักคาแรคเตอร์ตัวนั้น คาแรคเตอร์ส่วนใหญ่ต่างก็รู้จักคนดังที่ว่านี้ เมย์และไมราเล่าว่าเธอเคยดูคลิปสอนศิลปะการต่อสู้ของเขา ชายคนนี้ใกล้เคียงกับยอดมนุษย์ตั้งแต่ก่อนที่เขาจะมีระบบเลเวลมาเกื้อหนุนในฐานะคาแร็คเตอร์

"หมอนี่คนเดียวก็เก่งกว่าคาแรคเตอร์ทั้งหมดของแกรวมกันแล้ว"

"มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ" แคทพูดสวนกลับอย่างเหลืออดกับความอวดดีของอีกฝ่าย

"มั่นใจสิ" เขาหัวเราะ "ข้าขอถามกลับหน่อยว่าพวกแกน่ะเปิดเซอร์ไววัลแพ็คไปถึงระดับที่เท่าไหร่แล้ว ถ้าให้เดาน่าจะไม่เกินสองใช่ไหม"

เขาเดาถูก ผมสามารถใช้คะแนนแลกเซอร์ไววัลแพ็คทูได้แล้ว ผมได้มันมาตอนที่เปิดเซอร์ไววัลแพ็ควันไปได้ราว ๆ 60%

"ได้ถึงสอง แต่อย่างคุณคามิล เขาไม่มีทางยอมเปิดแพ็คใหม่จนกว่าแพ็คเก่าจะคอมพลีท"

รู้สึกอยากเขกหัวแอนขึ้นมาทันใด จำเป็นด้วยเหรอที่ต้องไปบอกศัตรูเรื่องแบบนั้น

"มีนิสัยประหลาดนี่เอง ถึงได้เก็บสะสมไม่ถึงไหน ขอบอกไว้ก่อนนะ ไม้เด็ดของข้าน่ะคือสเปเชียลซุปเปอร์แรร์จากเซอร์ไววัลแพ็คโฟร์โว้ย"

มิสเซลเลเนียสและเซอร์ไววัลแพ็ควันอาจถือได้ว่ามีระดับไม่แตกต่างกันมากแม้ว่าราคาจะต่างกันถึงห้าเท่า อันหนึ่งดีตรงมีข้าวของหลากหลาย ส่วนอีกอันก็แพงเพราะการันตีว่าได้ของหายาก แต่โดยรวมแล้วถ้าเป็นแรร์ระดับเดียวกันก็แทบไม่มีใครเหนือกว่า

ทว่า หากนำทั้งสองแพ็คไปเปรียบเทียบกับแพ็คที่หายากขึ้น คาแรคเตอร์จากแพ็คโฟร์ที่อีกฝ่ายมั่นใจนักมั่นใจหนาก็น่าจะแข็งแกร่งจริง

การจะเปิดเซอร์ไววัลแพ็คทูได้ ต้องเปิดแพ็ควันให้ได้ราว 60% ผมยังไม่มีเซอร์ไววัลแพ็คทรี แต่คาดว่าน่าจะต้องใช้กฏเดียวกัน

"สองคนนั้นน่าจะเป็นพี่ชายของเรา" มายาพูดเสียงเครียด เมยและไมราผงกศีรษะ พวกเธอรู้จักคาแรคเตอร์อีกสองรายแม้จะยังปิดหน้าค่าตาอยู่ก็ตาม

"หา… ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่ามีพี่"

"พวกเรามีพี่ชายอีกสามคน มีพี่ใหญ่ที่ไม่น่าจะอยู่ตรงนี้ แล้วก็มีอีกสองคนที่เป็นคู่แฝดค่ะ" ไมราอธิบายเพิ่ม

"บ้านวอร์ฟิลด์ของเราคลั่งศิลปะการต่อสู้ค่ะ พี่ชายแฝดของเราคนนึงฝึกปาจี๋ ส่วนอีกคนก็ฝึกมวยหย่งชุน"

"เก่งใช่ไหม" ถามแบบมีความหวังเล็ก ๆ ว่าสามสาวจะตอบกลับมาว่าไม่มากมาย

"โคตรเก่งค่ะ" ทั้งสามดับความหวังของผมด้วยการประสานเสียง

แทนที่จะมากังวลในฝีมือของฝ่ายตรงกันข้ามที่ยังไม่ได้เห็นกับตา ผมตัดสินใจเดินหน้าต่อแล้วค่อยปรับแผนเอาทีหลัง

ผมลอบส่งสัญญาณให้กับแอน แคทและพรรคพวกทุกคน พวกเราตัดสินใจลงมือก่อน ขณะที่อีกฝ่ายยังมัวแต่คุยโม้เรื่องความได้เปรียบของตนเอง

เป็นวิธีการที่เหมือนเล่นทีเผลอซึ่งไม่ได้ขาวสะอาดนัก แต่ลงมือก่อนย่อมได้เปรียบแน่นอน นอกจากนี้ฝ่ายเราก็มีจำนวนคนมากกว่าและหมายถึงจำนวนปืนที่มากกว่าด้วย

ถึงสวมชุดเกราะกันกระสุนก็ไม่ใช่ว่าจะรับมือกับความเจ็บปวดจากการถูกยิงได้ แม้ไม่อันตรายจนถึงระดับเสียชีวิตแล้วก็ตาม แต่แรงกระแทกยังเจ็บอยู่ ผลจากการโดนยิงอาจรุนแรงจนถึงขั้นทำซี่โครงหักได้ ทว่าความกลัวเจ็บไม่ได้มีอยู่ในสามัญสำนึกของพวกคาแรคเตอร์โดยทั่วไป ผมเคยพิสูจน์มาแล้วว่าค่าสถานะที่ชื่อ 'ความทนทาน' นั้นมีประสิทธิภาพขนาดไหน ถ้ามีค่านี้สูงเกินไปและอีกฝ่ายที่ออกแรงโจมตีเข้าใส่ไม่มีค่าสถานะ 'พละกำลัง' มากพอ การจะฟันหรือแทงให้เข้าเนื้อของคาแร็คเตอร์ที่สวมเสื้อเกราะยังเป็นไปแทบไม่ได้

กระสุนทำอะไรคาแรคเตอร์ทั้งสามคนกับคอลเลคเตอร์ไม่ได้เลย

แต่อย่างน้อยการฉวยโอกาสยิงก่อนก็ทำให้คาแรคเตอร์รายอื่นถูกเก็บเรียบภายในเวลาแค่ไม่กี่วินาทีหลังจากกระสุนนัดแรกได้ลั่นออกจากปากกระบอกปืน

"ไอ้เวรนี่ กล้ายิงระหว่างที่ข้ากำลังพูดอยู่เรอะ"

เข้าใจความโกรธนี่ดีเลย แต่ไม่ขอหยุดหรือขอโทษที่เล่นทีเผลอหรอกนะ

สี่คนที่เหลือถูกกระหน่ำยิงอย่างต่อเนื่อง ไม่มีทีท่าว่าคนใดคนหนึ่งจะล้มลง พวกเขาแค่ถูกแรงปะทะดันให้ถอยไปข้างหลัง

เหล่าคาแรคเตอร์ทั้งสิบสามคน แอนและแคทไม่ได้ยั้งมือ แอนที่มักพยายามเลี่ยงการยิงใส่คนใช้ปืนลูกซองยิงใส่อกของศัตรูอย่างไม่ปรานี ส่วนแคท เธอใช้ปืนไรเฟิลเล็งให้โดนเฉพาะหัว ถ้าอีกฝ่ายไม่ใช่สัตว์ประหลาดในร่างมนุษย์พวกเขาคงต้องตายจากน้ำมือของสองสาวแล้ว

"บ้าจริง ยิงไม่ตาย"

"อึดยิ่งกว่าซอมบีอีกค่ะ"

เจ้าตัวคอลเลคเตอร์น่าจะมีเลเวลสูงพอสมควร แต่ที่ทำให้ผมหนักใจจริง ๆ คือคาแรคเตอร์สามคนข้างหน้า สัญชาตญาณของผมร้องเตือนว่าอย่าให้ทั้งสามมีโอกาสลงมือเพราะการต่อสู้นี้อาจจะจบลงในพริบตา

"ขอโทษนะพี่ แต่ช่วยตาย ๆ ไปซะทีเถอะ" มายาร้องตะโกน

ศัตรูพยายามเรียกคาแรคเตอร์ออกมาเพิ่ม เขาเปิดเซอร์ไววัลแพ็คไปจนถึงแพ็คที่สี่ แน่นอนว่าจำนวนคาแรคเตอร์ที่เขาครอบครองอยู่จริง ๆ คงมีมากกว่าผมด้วยซ้ำ เขาดูเหมือนตั้งใจเรียกคาแรคเตอร์เหล่านั้นออกมาเพิ่มเพื่อมาเป็นโล่

คาแรคเตอร์รายแล้วรายเล่าปรากฏขึ้น ก่อนจะถูกยิงจนพรุนและสลายไป แผนของศัตรูดูเหมือนเป็นการซื้อเวลาเพื่อให้คาแรคเตอร์หลักสามคนสามารถวิ่งทะลวงผ่ากระสุนเข้ามาหาถึงตัวเราได้

ฝ่ายของเราทำงานประสานกันได้อย่างงดงาม มีจังหวะผลัดกันยิงหรือช่วยกันยิง มีจังหวะเว้นเพื่อช่วยกันบรรจุกระสุนเพิ่ม มีทั้งคนที่ทำหน้าที่หยิบกระสุนแจกจ่าย ยังไม่นับคนที่ผลัดกันเปิดและปิดสกิลเพื่อใช้สนับสนุนพรรคพวก

"กระสุนพวกมันใกล้หมดแล้ว" อดีตทหารรับจ้างชื่อดังเริ่มเดินสวนเข้ามาได้เพราะกระสุนที่คอยปะทะร่างราวห่าฝนลดจำนวนจนน้อยลงกว่าครู่ก่อน

"ไม่หมดง่าย ๆ หรอก"