Chapter 2.3 เหล่านัมเบอร์ (ต่อ)

เห็นได้ดังนั้นบันรีบหยิบอาหารที่อยู่ข้างหน้านั้นด้วยมือเปล่า เนื้อที่ย่างอย่างประณีตกลับถูกหยิบด้วยมือกัดกระซากราวกับสัตว์ที่ป่าเถื่อน เขารีบกินมากจนเศษอาหารเริ่มที่จะกระเด็นไปยังรอบข้าง พออาหารเริ่มที่จะหมดลงก็ขอใหม่อีก ทำซ้ำอย่างนี้เรื่อยเหมือนกับว่าอดอาหารมาเป็นเวลาหลายวัน

"ช่วยกินอย่างผู้ดีมีอารยะหน่อยได้ไหม?" อลิสพูดกับบันแต่เขาไม่สนใจ

พอเห็นว่าภายในอาหารไม่ได้มีการวางยา จึงต่างก็พากันค่อยรับประทานอาหารกันโดยที่ต่างฝั่งก็พยายามสังเกตกันและกันเพื่อว่าในที่นี้อาจจะมีผู้สมรู้ร่วมคิด

ทุกอย่างเป็นปอย่างราบรื่นดี จนถึงกระทั่งมีการเสิร์ฟของหวาน เป็นพุดดิ้งขนาดใหญ่ถูกเข็นเข้ามาในห้อง มันมีสีที่ใสจนมองเห็นข้างในเป็นเหมือนจะใส่กลีบดอกอะไรสักอย่าง และกลิ่นที่หอมฟุ้งไปทั่วทั้งห้อง มีใครรู้ว่ามันคือกลิ่นอะไร แต่ไม่ว่าใครต่างก็หลงใหล ราวกับยั่วยวนให้ลิ้มลอง

เมื่อทุกคนได้เห็นมันต่างก็แน่ใจได้เลยว่าสิ่งนี้จะต้องเป็นอาหารชั้นยอดแน่ๆ ทุกชิ้นถูกตัดแบ่งเป็นทั้งหมด 12 ชิ้นเท่าๆกัน จนหมดพอดี แต่ดูเหมือนว่าบันเป็นเพียงคนเดียวที่กินหมดก่อนเป็นคนแรก

"เอามาเพิ่มสักทีสิวะ!" เหมือนว่ามันจะไม่สามารถเติมเต็มเขาได้

"ต้องขอโทษนะครับ...แต่มีมีเพียงพอสำหรับจำนวนของทุกคนเท่านั้น"

เขากวาดสายตาไปรอบยังมีหนึ่งคนที่ยังไม่ได้แตะสิ่งนั้น เป็นเด็กสาวมัธยมปลาย ผมสีดำประบ่า สวมแว่นตา ที่กำลังจ้องมันเขม็ง เธอชื่อ "ฮินะ"

"เฮ้ย!! ถ้าไม่คิดจะกินมันฉันขอนะ"เขาค่อยเดินไปหาเด็กสาวมัธยมปลายแล้วขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปนั้น และดีลเลอร์ก็พูดขึ้นมาว่า

"อย่าดีกว่าครับ ถ้าคุณยังอยากจะกินอาหารอย่างอื่นเดี๋ยวผมเอามาให้ แต่ถ้ายังไม่หยุดการกระทำสิ่งนั้น บัน ระวังคุณจะไม่ได้กินอะไรอีกเลย...ตลอดชีวิต" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังจนทำให้บันหยุดการกระทำนั้นลงทันที เพราะเหมือนว่าเขาจะทำจริงถ้าเกิดยังฝืนต่อไป

"ก็ได้ๆ ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เวร!" หลังจากบันก็เดินกลับไปยังที่นั่งของตนด้วยอารมณ์ที่บูดบึ้ง

"ขอบคุณที่เข้าใจครับ" เขาพยักหน้าตอบที่บันยอมทำตามเขาแต่โดยดี

"เอาละเชิญทุกท่านรับประทานอาหารต่อเลยครับ ส่วนตัวผมขอเวลาสักประเดี๋ยว!"แล้วเขาก็ค่อยเดินออกจากห้องไป

เวลาก็ได้ล่วงเลยไปสักระยะหนึ่ง จนทุกคนนั้นได้จัดการอาหารทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะแล้วเรียบร้อย ดีลเลอร์ก็ได้เข้ามาในห้องใหม่พร้อมกับคนกลุ่มหนึ่งที่ใส่ชุดเป็นทางการ

จู่ๆไฟในห้องก็ค่อยมืดลง แล้วมีหน้าจอค่อยเลื่อนลงมา พร้อมกับฉายรายชื่อของคนทั้งหมดที่อยู่ภายในห้องกำกับไว้ด้วยหมายเลขตามลำดับ

หมายเลข 01ฟิชั่น นิโครเลีย หมายเลข 02 นิชิโระ ฮินะ

หมายเลข 03 โรโบโต้ วิลสัน หมายเลข 04 ไท (พิชัยศัตรู ชำนาญการ)

หมายเลข 05 แจ็ค คอบบร้า หมายเลข 06 โอกะ จิน

หมายเลข 07 บัน แฮงค์แมน หมายเลข 08 ไมร่า มิลเลอร์

หมายเลข 09 เท็นมะ ฮันโซ หมายเลข 10 อลิส อินเซนต์

หมายเลข 11 เรด มิสเตอร์ หมายเลข 12 เฮนรี่ วีคอยด์

บนหน้าจอตอนนี้เป็นชื่อของทุกคนที่เข้ามาอยู่ในที่ห้องนี้ พร้อมทั้งรูปภาพและหมายเลขนั้นถูกระบุไว้ทั้งหมด

"เอาล่ะ! มาเข้าต่อเรื่องของพวกเรากันดีกว่า" ดีลเลอร์พูดอย่างใจเย็นพร้อมกับกวาดสายตาไปยังรอบ ข้างหลังของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยกลุ่มคนอีกสิบสามคนที่พึ่งเข้ามายืนอยู่

"นับแต่นี้พวกท่านได้เกินขีดจำกัดของมนุษย์ไปแล้ว พลังที่สามารถปกครองทั้งประเทศนี้ได้ เป็นราชาที่ยิ่งใหญ่หาใครทัดเทียม แต่ตอนนี้ยังไม่สมบูรณ์ที่จะขึ้นเป็นราชา พวกท่านต้องแก่งแย่งกันเพื่อเฟ้นหาราชาเพียงหนึ่งเดียว"