วันเดือนเคลื่อนผ่าน ๒

เดือนเทศกาลบันไดไฟนั้นทำให้ทั่วทุกพื้นเต็มไปด้วยมหรสพคึกคัก พระเจ้าบุเรงนองมอบงานเฉลิมฉลองแด่วันคืนนั้นสงบสุข แสงเทียนกับโคมไฟสว่างงดงามเรืองรองในยามค่ำคืน พร้อมกับการเดินทางของคณะนักรบมุ่งสู่สมรภูมิอันห่างไกลที่สุดเท่าที่อาณาจักรเคยมีมา

หลานหลวงมังสามเกียดและนาถะยายังคงดำเนินแผนการของพวกเขาต่อไป นับวันพระองค์ก็เริ่มกลายเป็นที่นับถือของคณะเจ้าฟ้าเจ้าชายและพระญาติรุ่นเยาว์ทั้งหลาย นอกเหนือจากพระสังขทัตแล้วบรรดาชั้นพระโอรสก็ทยอยเข้ามารวมกลุ่มกันมากขึ้น พระสังขทัตร่ำเรียนได้ว่องไว นับวันอาหลานคู่นี้มักไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น นาถะยายังคงแอบตัวและสังเกตเจ้าชายผู้นี้เป็นระยะ ในส่วนของผลการเรียนของหลานหลวงก็นับว่าก้าวกระโดดจากเก่าก่อน และฝีมือทักษะวรยุทธที่เพิ่มพูนจนบรรดาครูฝึกศาสตราวุธต่างชมเชย ลงความเห็นว่าพระองค์เป็นเลิศยิ่งในกลุ่ม

แต่ครูฝึกอาวุธทั้งหลายเองก็เห็นตรงกันว่ามีพระนิสัยหลานหลวงยังคงเอาแน่เอานอนไม่ได้ เพราะบ่อยครั้งครูฝึกจะตาดีสังเกตเห็นพระองค์พึมพำอยู่องค์เดียว บางครั้งพระองค์ก็ฉายแววอารมณ์ร้ายผ่านดวงเนตรจริงจัง ขมวดพระขนงเป็นนิจ ลางทีพอนึกดำริอันใดได้บางประการก็ทรงพุ่งเป้าไปยังกิจนั้นทันใด ให้เหตุผลกับพระพี่เลี้ยงแจ้งเหล่าครูฝึกว่ามีกิจสำคัญต้องทำก่อนฝึกวิชา ทว่ากระนั้นเมื่อถึงเวลาทดสอบหลานหลวงก็ทำได้ดีทุกครั้ง เหล่าครูฝึกก็ไม่รู้จะจัดการอย่างไร

ในบรรดาครูสอน ผู้ที่เห็นว่าตนเองไม่เหมาะกับหน้าที่ที่สุดในช่วงเวลาที่ผ่านมา เห็นจะเป็นราชครูเฒ่าผู้สอนวิชาอักษร

ท่านครูรู้ดีว่าการสอนวิชาอักขระอ่านเขียนของตนเองนั้นน่าเบื่อ เขาเป็นเพียงครูผู้มารักษาการกรมราชบัณฑิต เทียบไม่ได้กับอดีตมหากวีหลวงผู้วายปราณ และมักจะเห็นกิริยาหน่ายพระทัยขององค์หลานหลวงอยู่เป็นระยะ บางครั้งพระองค์ก็โดดเรียน แจ้งผ่านพี่เลี้ยงข้าใช้คนสนิทว่าจะออกไปข้างนอกวังหน้าเพื่อไปหาเจ้าน้าฤๅษีนักพรตพงไพร ผู้มีชื่อเสียงแปลกประหลาดชานป่า แลบางทีก็ไปพบนายน้อยพ่อค้าวาณิชรายใหญ่ สหายแห่งย่านพาณิชการที่มีข่าวว่ากิจการมีพระอัครมหาเทวีเจ้าสนับสนุน นับวันการค้าในกิจการนั้นก็เฟื่องฟูเป็นลำดับ

อีกทั้งพักหลังราชครูเฒ่าก็สังเกตตนเองไม่คู่ควร อาจจะเป็นเพราะสุขภาพที่ไม่ดีหรือสิ่งใดมิทราบทำให้เจ้าตัวรู้สึกผวาขนลุกเป็นนิจ ยามสอนประเดี๋ยวก็รู้สึกอากาศร้อนประเดี๋ยวหนาว ผู้สอนวิชาร่ำเรียนจึงตกแก่ครูผู้ช่วยอย่างเจ้าฟ้าเมืองคำแห่งเมืองโมญี่น พระองค์เป็นผู้สอนวิชาแก่หลานหลวงแทน เจ้าฟ้าหนุ่มไทใหญ่ผู้นี้มาพำนักในหงสาระยะหนึ่งแล้ว มีวิชาความรู้และดูเข้าขากับเหล่าพระโอรสและหลานหลวงได้เป็นอย่างดี ทำให้ท่านครูก็มีแผนในใจที่จะเกษียณอายุ แต่ก่อนถึงเวลานั้นเขาเองก็จำเป็นต้องคัดเลือกผู้ที่เหมาะสมมาแทนที่ตนเสียก่อน

...