ตอนที่ 12

"เล่ามาให้หมดเลยนะ มาถึงปากช่องแล้วไงต่อ"

สายตาจ้องเขม็งทำให้คนตอบรู้ว่า ยังไงก็เลี่ยงไม่ได้แล้ว เขาหมุนก้านหญ้าในมือจนยุ่ย เสียงเล่าอ่อยลงเรื่อย ๆ

"พอมาถึง เราเห็นมีร้านขายข้าว เราก็ไปถามว่า มีรถขึ้นเขาใหญ่ไหม"

"แล้วไง ถ้าสามทุ่มไม่มีรถขึ้นแน่ ๆ "

"ใช่ เขาก็บอกว่า รถมันหมดแล้ว ไม่มีรถขึ้นตอนกลางคืน"

"ไม่มีรถ แล้วนายทำไง"

"ตอนแรกเราก็ว่าจะหาโรงแรมนอนก่อน"

"ตรงปากช่องไม่มีโรงแรมนะ"

"เขาก็บอกเหมือนกันว่าไม่มี"

"พัฒน์"

เสียงเรียกครั้งนี้คงได้ยินไปสักครึ่งอุทยาน

"โก้อ่ะ ไหนบอกว่าจะไม่โกรธไง อย่าดุสิ"

หากครั้งนี้ โก้ไม่ยอมใจอ่อนกับตาแป๋วที่มองอย่างอ้อนวอนอีก เพราะรู้ว่า ถ้าไม่บังคับเค้นอีกฝ่ายคงไม่ยอมบอกเรื่องราวทั้งหมดมาแน่ ๆ

"ไม่ต้องมาทำท่าน่าสงสารเลย ไม่มีโรงแรมแล้วนายทำไง เล่ามาให้หมดเลยนะ ไม่ต้องให้เราถามทีละข้อแบบนี้"

ท่าทางที่เหมือนจะข่มความโมโหไม่ได้แล้ว ทำให้พัฒน์รีบเล่าเรื่องที่คิดว่าเป็นเรื่องดีก่อน