Vol.4-057 - พิธีมหามงคลสมรส (2)

บทที่ 57 พิธีมหามงคลสมรส (2)

เถี่ยตั้นน้อยทำไปมิใช่เพราะความโกรธแค้นส่วนตัว ยามนั้นเขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นสามีขององค์หญิงจิ่ว หลังจากสังหารถึงได้ทราบ แต่บอกไปเกรงว่าคงจะไม่มีใครเชื่อ

โดยเฉพาะองค์หญิงจิ่วยิ่งไม่มีทางเชื่อ

ฆ่าสามีตนแล้ว ยังมาขอตนแต่งงาน เกรงว่าเป็นใครก็คงไม่ตอบตกลง น่าเสียดาย นี่เป็นพิธีสมรสระหว่างสองประเทศ องค์หญิงจิ่วถูกกำหนดให้สมรสกับองค์ชายน้อยแห่งหนานจ้าวซื่อจื่อแห่งจวนกั๋วกง นางไม่มีทางให้ขัดขืน

นางไม่ดื่มไม่กินมาตลอดทาง อาศัยเพียงยาจากหมอหลวงที่ติดตามมาด้วย ไม่เช่นนั้นนางคงตายก่อนมาถึงจวนกั๋วกงแล้ว

เถี่ยตั้นน้อยได้ยินว่านางไม่เต็มใจแต่งงานกับตน รถม้าเดินทางไปได้ครึ่งทางจึงเข้าไปขวางไว้

“พวกเจ้าถอยไป!”

เขาสั่งเสียงเย็นชา

คนที่ส่งไปสู่ขอหรือรับตัวเจ้าสาวล้วนเป็นคนของเขา ไหนเลยจะมีใครกล้าขัด? ล้วนแต่รีบร้อนถอยห่างไปสามฉื่อ

เถี่ยตั้นน้อยเปิดม่านเข้าไปในรถม้า

เขานั่งลงที่ม้านั่งด้านข้าง องค์หญิงจิ่วสวมมงกุฎหงส์เครื่องยศสตรีนั่งบนเก้าอี้แดงที่หันหน้าเข้าม่านรถม้า