Vol.4-043 - เสี่ยวเจาของนาง

บทที่ 43 เสี่ยวเจาของนาง

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุย จู่ๆ ผู้บำเพ็ญมารก็มีสีหน้าเคร่งขรึม เขาส่งสายตาให้ประมุขมาร เป็นนัยบอกให้อีกฝ่ายมองไปยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกล

มันคือต้นอู๋ถงที่มีอายุกว่าร้อยปี ภูเขาเซิ่งเฟิงเต็มไปด้วยไอวิญญาณ มันจึงเติบโตสูงใหญ่กว่าต้นอู๋ถงทั่วไป ทว่าประเด็นสำคัญมิใช่ต้นไม้ แต่เป็นผู้ที่ซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้

ประมุขมารมองดูเงาที่ทอดลงบนพื้นหลังต้นไม้ ก็ยกยิ้มมุมปากอย่างดูแคลน

ผู้บำเพ็ญมารกระซิบ “ประมุขมาร ให้ข้าน้อยไปจัดการนางดีหรือไม่?”

เงาบนพื้นดูคล้ายสตรี ได้ยินว่าเขาเซิ่งเฟิงมีหญิงรับใช้มาเพิ่มสองสามคน เดาว่าอีกฝ่ายคงเป็นหนึ่งในนั้น ด้วยขอบเขตพลังของเขา การปลิดชีวิตหญิงรับใช้คนหนึ่งไม่ใช่เรื่องยาก

ประมุขมารเหลือบมองเงานั้นอย่างไม่ทุกข์ร้อน ราวกับมองปราดหนึ่งก็ยังเสียเวลา "ไม่ต้อง พรุ่งนี้เช้าเจ้าไปให้ตรงเวลาก็พอ"

เอ่ยจบก็หันหลังเดินจากไป