090 วิชาแพทย์ของหวั่นหวั่น
บทที่ 90 วิชาแพทย์ของหวั่นหวั่น
อวี๋หวั่นมิใช่คนที่จะสูญเสียการควบคุมอารมณ์ได้โดยง่าย ไม่ว่าจะพบกับเรื่องอะไร เธอก็ยังสุขุมเยือกเย็นในระดับที่หาได้ยากยิ่งในคนอายุเท่าเธอ ทว่าไม่รู้เพราะเหตุใด เมื่ออยู่ต่อหน้าเยี่ยนจิ่วเฉา ความสามารถในการควบคุมอารมณ์ของเธอกลับหยุดทำงานเสียอย่างนั้น หลังจากถูกยุแหย่มาหลายครั้ง เธอก็รู้สึกอยากต่อยคนขึ้นมา!
เยี่ยนจิ่วเฉามิได้ใส่ใจกับสีหน้าบึ้งตึงของอวี๋หวั่น เขาเชิดคางขึ้น ส่งสายตาบุ้ยใบ้ไปทางอาหารบนโต๊ะ
เขาได้รับบาดเจ็บเพราะเธอจริง เธอก็ควรจะตอบแทนเขา แต่การทวงบุญคุณเช่นนี้มิได้ดูหน้าไม่อายไปหน่อยหรือ?
อวี๋หวั่นรู้สึกว่าที่เธอไม่ได้ยื่นฝ่ามือออกไปตบ ล้วนเป็นเพราะว่าใบหน้าของเขาช่างดูงดงามเหลือเกิน
“หืม?” เยี่ยนจิ่วเฉาลากเสียงยาว
อวี๋หวั่นกำหมัด เธอหยิบชามและตะเกียบบนโต๊ะ แล้วนั่งด้านข้างเตียง
วัตถุดิบของอาหารมื้อนี้ล้วนเป็นสิ่งที่ชาวบ้านในหมู่บ้านมอบให้ เนื้อแห้งและเนื้อพะโล้เป็นของบ้านเธอ ผักกาดขาวเป็นของบ้านสกุลเฉิน อัวอัวโถวเป็นของบ้านซวนจื่อ และไม่รู้ว่าคนสูงศักดิ์เช่นเขา จะกลืนอาหารของชาวบ้านธรรมดาลงหรือไม่
Capítulo Bloqueado
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com