บทที่ 22 เยี่ยนเสี่ยวซื่อสุดสยิว!
ในเสี้ยววินาที หลัวช่าน้อยพุ่งเข้าไปรับเยี่ยนเสี่ยวซื่อที่ตกลงมาด้วยความเร็ว
เยี่ยนเสี่ยวซื่อยังคงหลับสนิท ไม่รู้ตัวว่าตกลงมาจากที่สูง แต่ภาพเนื้อแหลกละเอียดที่ทุกคนจินตนาการไว้ก็ไม่ได้เกิดขึ้น ทารกน้อยเผ่ามนุษย์ผู้นี้ถูกเงาดำร่างเล็กพุ่งเข้าไปโอบอุ้มไว้
หลัวช่าน้อยกอดเยี่ยนเสี่ยวซื่อกลิ้งไปบนพื้นหลายตลบ ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดที่มีรับการกระแทก ตั้งแต่เริ่มเขาไม่ได้ป้องกันตนเองเลย ใช้เข่ากับแขนทั้งสองข้างเปิดช่องว่างให้เพียงพอ ไม่บีบรัดเยี่ยนเสี่ยวซื่อและไม่ล้มทับนางให้เจ็บปวดแม้แต่น้อย
ความสามารถในการฟื้นฟูตนเองของหลัวช่าโลหิตเป็นที่น่าทึ่ง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหลัวช่าโลหิตจะไม่บาดเจ็บ พวกเขาก็เจ็บได้เลือดออกได้เช่นกัน บาดแผลภายในที่ถูกโจวจิ่นทำร้ายเพราะความเข้าใจผิดก่อนหน้านี้ดีขึ้นแล้ว ทว่าอาการบาดเจ็บในยามนี้สาหัสยิ่งกว่า
แผ่นหลัง ข้อศอก หัวเข่า และร่างกายส่วนใหญ่ของหลัวช่าน้อยครูดไปกับพื้นเป็นรอยเลือด แต่เยี่ยนเสี่ยวซื่อในอ้อมแขนยังถูกปกป้องไว้อย่างดี
เมื่อเห็นว่าเยี่ยนเสี่ยวซื่อไม่ได้รับอันตราย ดวงตาของเขาก็ไร้ความเจ็บปวด
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com